أَثْل ـ به ثاء مثلثه ـ : درخت خاردار . أثَلَ بِشَيء : دستى كه قوت ندارد ^۱ .
اُجاج: آب شديد الملح ؛ چنين گفته است هروى . ^۲ صاحب رهطة المتحفظ ^۳ گفته است: اُجاج : نمك گفته مى شود در آب ، نمك: اُجاج و نعاج و ماج و زعاق ^۴ .
أحد: كسى است كه از جهت او شريك نباشد و نظير نباشد . گفته شده است أحد و واحد يك معنا است ، أحد فرد آنچنانى است [كه] از شى ء منبعث نمى شود و با شى ء متحد نمى شود.
گفته شده است فرق ما بين واحد و أحد : واحد داخل در حساب است و جايز است از جهت او دويم باشد زيرا او مستوعب جنس خود نيست ، به خلاف أحد ؛ ألا ترى اگر بگويى فلانى مقاومت او نكند واحد از مردمان ، جايز است اين كه مقاوم او شود دو نفر . [و] اگر بگويى ^۵ مقاومت ^۶ او نكند أحدى ، جايز نيست اين كه مقاوم او دو نفر نمايد ؟ پس أحد ابلغ است ؛ چنين ذكر نمود است طبرسى ^۷ .
گفت هروى : ^۸ از اين قبيل است قوله تعالى: «لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَآءِ»^۹ و نفرمود كواحدة زيرا أحد نفى عام است از جهت مذكر و مؤنث ، مفرد و جماعت . گفت ازهرى : ^۱۰ فرق گذاشت ما بين واحد و أحد ؛ أحد بنا شده است از جهت نفى چيزى كه ذكر شود با او از عدد ، واحد اسم است از جهت ابتداى عدد و مى گويند: مَا يَأتي مِنهُم