هستند ^۱ .
بغي: تعدّى و ظلم نمودن . بَغَتِ السماء وقتى كه زياد شود مطر او . و هر چيزى كه تجاوز از مرتبه خود نمايد او بغى است . اصل بغى حسد است پس از آن ناميدند ظلم را بغى ؛ زيرا حاسد ظالم است ^۲ . بغي: كسب نمودن و منه: «ابْتِغَآءَ تَأْوِيلِهِ»^۳ . ^۴
بلج: درخشنده ، يقول: يبتلج إسفاره . الابتلاج : درخشنده شدن و واضح شدن ، از اين قبيل است قوله ^۵ : رجل بلج الوجه أي مُشرِق الوجه مُسفِر، و الحق أبلج أي واضح ، إسفار به معنى روشنى نمودن است ^۶ .
بلس: [ أبلَسَ : ] أي تَحَيَّرَ أو يَئِسَ ، قوله: «فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ»^۷ أي آئسونَ مِنَ النجاةِ و الرحمةِ أو مُتَحَيِّرونَ . يقول: أبلَسَ أي تحيَّر ، و منه إبليس إفعيل مِن أبلس يعنى مأيوس شده است از رحمت خدا ^۸ .
بلي: يبتلي يعنى اختبار و آزمايش مى نمايد ، از اين قبيل است قوله: «وَابْتَلُواْ الْيَتَـمَى»^۹«وَ إِذِ ابْتَلَى إِبْرَ هِيمَ رَبُّهُ»^۱۰ بَلا حَسَن مى شود و سيّئ ، قال تعالى: «وَلِيُبْلِىَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْهُ بَلآَءً حَسَنًا»^۱۱ . اصل او محنت است ، و اللّه يبلو العبد بالصفح الجميل ^۱۲ البته امتحان نمايد شكر خود را ، و يبلوه بما يكرهه ^۱۳ تا اين كه امتحان نمايد صبر او را ؛ چنين