جسم: بزرگ و عظيم . تَجَسَّمَتِ الاُمُور ^۱ أي عظمت . كتبَ جسمه أي معظمه ، والأجسم: الأخضم.
جشم: من باب علم . يُجَشِّمُنَا أي يُكَلِّفُنَا ، جَشِمتُ الأَمرَ بالكسر تكلف ورزيدن از روى مشقت . جَشَّمتُهُ بالفتح كَلَّفتُهُ . تَجَشُّم : تكلّف و رنج كشيدن.
جلب: و جلباب و جلابيب : او ثوب واسع است كه زنان بر سر خود اندازند . جلبب صحبت و صوت را گويند . مجلّب ^۲ سحاب است كه در او رعد باشد.
جُلجُل: جرس كوچكى است كه در گردن دوابّ اندازدند ، و منه الحديث: لا تصحب الملائكة رفقة فيها جلجل ^۳ ، جلجلة صوت رعد را نيز گويند ^۴ .
جلل: ـ به فتح جيم و لام ـ گفته شود بر كوچك و بزرگ ، عظيم و حقير . جوهرى گويد: الجَلَلُ الأمر العظيمُ ، ^۵ جليل ايضا امر هيِّن و يسير است. ^۶
جمع: ضد تفرّق . يوم الجمعه روزى است از روزهاى هفته . گفته شده است ^۷ اول كسى كه روز جمعه را جمعه اسم گذاشت كعب بن لوى ^۸ ] بوده است] ، او اول كسى است كه گفت ، و اما بعد بعضى گفته اند ^۹ انصار اول كسانى بودند كه اين اسم را گذاشته اند ، گفته اند كه يهود را روزى است در هر هفته ، پس بياييد شما بگردانيم از جهت ما يك روزى كه اجتماع كنيم در آن روز ، پس ذكر نماييم خدا را و نماز در آن روز نماييم ، پس گفته اند : روز شنبه مال يهود است ، روز يكشنبه مال نصارى است ، پس بگردانيد آن روز را [شما ]روز عروبت ، پس اجتماع نمودند به سوى سعد بن زراره ^۱۰ پس او در آن روز نماز با ايشان جاى آورد دو ركعت و متذكر نمود ايشان