اعتراف : حاشاك ۱ يعنى سبحانك واُنزّهك ؛ دويم استثناء ، قوله حاش اللّه ۲ معناى او معاذ اللّه ۳ .
حواشي: جمع حَوْش ، يعنى اطراف و جوانب.
حائل: يعنى متغير . در دعاى اعتراف و طلب توبه : ۴ بصوت حائل و خامل هر دو قرائت شده است ؛ اما خامل باشد به معنى خفىّ ، در روايت است : اُذكروا اللّه ذكرا خاملاً ۵ يعنى صوت خود را خفى نما در مقام ذكر او از باب تعظيم مر جلال خداى.
حيص: و مَحيص يعنى فرار نمودن و محل فرار «لاَ يَجِدُونَ عَنْهَا مَحِيصًا»«مَا لَنَا مِن مَّحِيصٍ» أي ... و ملجأ و معدل ، حاصَ حيصةً يعنى جولان نمود جولان نمودنى كه... فرار مى نمود.
حياطة: حفظ نمودن . حياطة الإسلام : ۶ حفظ نمودن از جميع جوانب او . حائط : بستان . اصل او : ما أحاط به ، قوله تعالى: «أَحَطتُ بِمَا لَمْ تُحِطْ بِهِ»۷ يعنى دانستم او را از جميع جوانب او. ۸
حِيال: ـ به كسر حاء مهمله ـ ما يقابل و جهات را گويند و مهدت حياله أي قباله.
حومة: معظم الشيء . حوم : كَلّه بزرگ از شتر ۹ . ۱۰
حياء: امتناع نمودن از روى عقل مر چيزى را كه مى داند سقوط قدر يا منزلت
1.الصحيفة السجادية: دعاى دوازدهم .
2.ليس... لذنبي غافر غيرك حاشاك (الصحيفة السجادية: دعاى چهاردهم) .
3.سوره يوسف، آيه ۳۱.
4.تفسير مجاهد ، ج۱ ، ص۳۱۵. در تفسير مجمع البيان ، ج۱۲ ، ص۲۷۳ و در معاني القرآن نحاس ، ج۳ ، ص۴۲۲ اين معنا را از مجاهد نقل نموده اند و در تفسير زاد المسير ابن جوزى ، ج۴ ، ص۱۶۸ از قول ابن عباس و مجاهد نقل شده است.
5.رك: ترتيب كتاب العين، ج۱، ص۵۲۹؛ شرح الأخبار قاضى نعمان، ج۳، ص۱۸۹؛ الفائق في غريب الحديث، ج ۱، ص ۳۴۵ ؛ الجامع الصغير، ج۱، ص۱۳۸.
6.الصحيفة السجادية: دعاى اول .
7.سوره نمل، آيه ۲۲.
8.و حطّني من حيث لا أعلم ، حياطة تقيني بها (الصحيفة السجادية: دعاى چهل و هفتم) .
9.ترتيب كتاب العين ، ج۱ ، ص۴۴۷.
10.واحرس حوزتهم ، و امنع حومتهم (الصحيفة السجادية: دعاى بيست و هفتم) .
