است از جهت كفار ۱ .
رضي: او آن است كه از غير فعلى اراده نمايى بر وجه انحاء(؟) آن فعل از غير حاصل شود بر وجهى كه اراده شده است ، پس رضا اسم است از جهت اراده اى كه جاى آورده شده است . رضوان و مرضاة رضا است . رَضوى كوهى است در مدينه.
رعش: لرزيدن . رعشت : رعدت . رعش ـ به تحريك ـ رعد و لرزيدن . رجل أرعش : گويا مى لرزد از خوف.
رغب: عطاء . رغبت : عطاى بسيار و جمع او رغايب . هروى گويد ۲ : رغائب : ذخاير و اموال نهفته.
رغد: عيش ، يعنى وسعت عيش.
رغم: به معنى ذلت و خوارى . در دعاى صحيفه در استعاذه از شيطان : أرغم أنفه ۳ يعنى أذلَّه . رغم أنفي لأمر اللّه ۴ يعنى منقاد و ذليل شوم . رغام به معنى تراب . در حديث: اذا صلي احدكم فليرغم انفه وجبهته الأرض حتى يخرج منه الرغم ۵ أي حتى يخضع و يذلَّ . مراغمة : مغاضبة . خرج مراغما أي مغاضبا . الرغم : التغضب . راغم : ذليل آنچنانكه خَدّ خود را به خاك مالد ، رغم ـ مثلث الراء ـ ذلّت ، مُراغم : مَهرب و مذهب ، ۶ از اين قبيل است قوله تعالى: «يَجِدْ فِى الْأَرْضِ مُرَ غَمًا»۷ أي مهربا و مذهبا ۸ .
رفد: جايزه و عطا ۹ .
1.وارزقني فوز المعاد و سلامة المرصاد (الصحيفة السجادية: دعاى بيستم) .
2.الغريبين ، ج۳ ، ص۷۵۶.
3.الصحيفة السجادية: دعاى هفدهم .
4.النهاية في غريب الحديث ، ج۲ ، ص۲۳۹ ؛ لسان العرب ، ج۱۲ ، ص۲۴۶.
5.در مصادر حديث اين گونه آورده شده است:
إذَا صَّلَّى أَحَدُكم فَليُلزَم جَبِينَه وَ أَنفَه الأَرضَ حَتّى يخرُج مِنه الرَّغمُ. ر .ك : مجمع البيان ، ج۳ ، ص ۱۷۱ در ترتيب كتاب العين (ج ۱ ، ص۶۹۴) و الفائق في غريب الحديث (ج ۲ ، ص۴۵) و النهاية في غريب الحديث (ج ۲ ، ص۲۳۹) به جاى «جبينه» جبهته آمده است.
6.صحاح اللغة ، ج۵ ، ص۱۹۳۵.
7.سوره نساء، آيه ۱۰۰.
8.اَللهم... وارغم أنفه (الصحيفة السجادية: دعاى هفدهم) .
9.لوفادة إلى مخلوق رجاء رفده (الصحيفة السجادية: دعاى چهل و هشتم) .
