صداء: صدء الحديد : وسخه مهموز است ۱ ، صدأ يصدأ صدءا گاهى او را استعاره آورند و از او اراده نمايند ظلم و جور كه لاحق شوند . در دعاى عرفه مراد از او ظلم و جور است نه وسخ و جرم . تصدية : كف به هم زدن كه آوازى از او ظاهر شود و منه قوله تعالى: «إِلاَّ مُكَآءً وَتَصْدِيَةً»۲ . ۳
صدف: اعراض نمودن و منه قوله تعالى: «وَصَدَفَ عَنْهَا»۴ أي أعرض ، و به معنى جبل هم آمده است و منه: «سَاوَى بَيْنَ الصَّدَفَيْنِ»۵ أي ما بين دو كوه ۶ .
صرخ: صرخة : فرياد نمودن و دادرسى نمودن ، صارخ : فرياد كننده ، يا صريخ المستصرخين : يا مغيث المستغيثين ۷ . ۸
صرم: قطع نمودن ، تصرَّمت : انقطعت ، صرمة : قطعة از نخل و سحاب.
صفايا: صفايا جمع صفيّ ، صفيّ و صفيّة : آن چيزى است كه اختيار نمايد او را رئيس قوم . اِصطفيته : اِخترته ۹ .
صلق: صوت شديد ، از اين قبيل است در روايت: ليس منا من صلق ۱۰ يعنى رفع صوت خود نمايد در مصائب . در صحيفه در دعاى بعد از فراغ از نماز شب الصالقة بأنيابها ۱۱ به اين معنى است يعنى صداى و آواز دهنده اند به دندان هاى خود.
صلع ۱۲ : پيشانى پهن و موى پيشانى سر نباشد.
1.الصحاح اللغة ، ج۱ ، ص۵۹.
2.واجل به صداء الجور عن طريقتك (الصحيفة السجادية: دعاى چهل و هفتم) .
3.سوره انفال، آيه ۳۵.
4.سوره انعام، آيه ۱۵۷.
5.سوره كهف، آيه ۹۶.
6.أعوذ بك من نار... توعدت بها من صدف عن رضاك (الصحيفة السجادية: دعاى سى و دوم) .
7.بحار الأنوار ، ج۸۸ ، ص۷۳.
8.اِرحم دعاء المستصرخين (الصحيفة السجادية: مقدمه) .
9.جعلت من صفايا تلك الوظائف (الصحيفة السجادية: دعاى چهل و پنجم) .
10.غريب الحديث ابن سلام ، ج۱ ، ص۹۷ ؛ المجموع ، ج۱۹ ، ص۲۸۶ ؛ الفائق في غريب الحديث ، ج۲ ، ص۲۵۶ ؛ بحار الأنوار ، ج۷۹ ، ص۲۸۶.
11.الصحيفة السجادية: دعاى بيست و دوم .
12.در نسخه به نادرست ، «صلغ» آمده است .
