باب ما أوّله الطاء
طحي: پهن نمودن . قوله تعالى: «طَحَـلـهَا»۱ مسطح نموده است.
طرد: و اطّراد به معنى شيوع و شمول و تابع(؟) مطردة المتابعة . طريد : رانده شده ، و اطّرد الشيء أي تبع بعضه بعضا ۲ .
طفيف: اندك . مطفِّف : كم فروش.
طفئ: خاموش شدن ۳ .
طلب: ـ به كسر لام و فتح طاء ـ به معنى حاجت ، گاهى به معنى برآمدن حاجت است ، او از اضداد است . در دعاى مكارم : فأطلِبني بقدرتك ما أطلب ۴ به معنى برآمدن حاجت است ، يعنى اعانت نماى و جاى آور به قدرت تو چيزى را كه من حاجت دارم ، أطلِبني أي اسعفني بطلبتي.
[ طلل ] : طلّ زمين : تر شدن و نمناك شدن آن.
طمث: حائض شدن زن.
طود: طايفه و فرقه و كوه بزرگ.
طور: مأخوذ است از طور الدار و او آن چيزى كه كشيده شده است با دار ، به عبارت اخرى طور فناء دار را گويند ، و در دعاى عرفه : و لا تعدّى طوري في حدودك ۵ به اين معنا است يعنى تجاوز نموده ام از حد خود ؛ به عبارت فارسى : پايم از گليم خود بلند نموده ام.
طاعة: طاعت او هر فعلى است كه از مكلف صادر شود ، آمر اراده او نموده است و فاعل هم بداند كه اين فعل بر طبق اراده او است ، او اطاعت است ۶ .
1.سوره شمس، آيه ۶.
2.أعددت فيها من... إلا نهاراً المطردة بأنواع الأشربة (الصحيفة السجادية: دعاى بيست و هفتم) .
3.و ألبسني زينة المتقين في ... إطفاء النائرة (الصحيفة السجادية: دعاى بيستم) .
4.الصحيفة السجادية: دعاى بيستم .
5.الصحيفة السجادية: دعاى شصت و هفتم .
6.صلى على آدم و آدم... المتوسل بعد المعصية بالطاعة إلى عفوك (الصحيفة السجادية: مقدمه) .
