فرمود: اكبر ايشان شرك است و مأيوس بودن از رحمت خدا ، ايمن بودن از مكر خدا ، عقوق والدين و قتل نفس محترمه ، قذف زنان عفيفه ، اكل مال يتيم ، فرار از جهاد ، اكل ربا ، زنا ، يمين غموس غلول ، منع زكات ، شهادت دروغ ، كتمان شهادت ، شرب خمر ، ترك نماز ، عهد نقض نمودن ، قطع رحم نمودن ... تا آخر خبر . ^۱ واحدى در تفسير خود مسندا از پيغمبر صلى الله عليه و آله نقل نمايد كه كباير هفت هست : شرك و قتل و ربا و اكل مال يتيم ، قذف و عقوق و فرار از زحف ، پس هر كه ملاقات كند خدا را و او برى باشد از اين امور ، با من در بهشت است.
از ابن عباس نقل شده است كه كباير تا به هفتصد رسيدن اقرب است . بعضى گفته اند: كباير يازده است؛ چهار او در سر و هي الشرك باللّه و قذف المحصنات يمين فاجره و شهادت زور ، سه در شكم است: ريا و شرب خمر و اكل مال يتيم . يكى در فرج است او زنا است . يكى در دست است او قتل نفس نمودن . يكى در پاى است او فرار نمودن از زحف است . يكى در تمام بدن او عقوق والدين است.
قال المقداد : بعض اصحاب گويند: ذنوب به تمام كبير است و صغر و كبر او بالاضافه است . اكبر كباير شرك است و اصغر صغاير حديث نفس است و ما بين ايشان وسايطى است كه هر دو امر به او صدق نمايد. بوسيدن بالنسبه به سوى زنا صغير است و بالنسبه به سوى نظر كبير است.
لهات: پارچه گوشتى كه در آخر دهان آويز است ، در عرف عوام زبان كوچك گويند ، جمع او لهوات . در دعاى عرفه : و خلِّصني من لهوات البلوى ^۲ مَجاز است ؛ زيرا بلوى از جهت او لهوات نيست حقيقتا.
لهث: زبان بيرون كلب از تشنگى.
لهجة: ـ به تحريك و به سكون ـ زبان يا طرف زبان را گويند ، و عن الأزهري ^۳ فلان صحيح اللهجة أي اللغة.