لهف: ـ به كسر هاء ـ أي الحزن و التحسر . لهيف : مضطر . ملهوف : مظلومى كه استغاثه نمايد . لهفان : متحير و اندوه دارنده.
لواذ: اللواذ : پنهان شدن ، و منه قوله تعالى: «الَّذِينَ يَتَسَلَّلُونَ مِنكُمْ لِوَاذًا»^۱ أي يستتر بعضهم ببعض . در حديث: تلوذ به الهلاك ^۲
أي يستتر به . لاذ به أي استغاث به . ألوذ به يعنى أستغيث به.
ليل: سياهى شب ، مقابل ضوء نهار . ليلة القدر : اسم شب خاصى است ، اختلاف شده است در آن شب ؛ اظهر و اصح آن است كه او در عشر آخر از شب هاى ماه مبارك رمضان است ، پس از آن گفته شده است آن شب بيست و يكم است ، بعضى گفته اند شب بيست و سيم است كه او ليلة الجهنى است ، اسم او عبداللّه بن انيس انصارى است عرض نمود : يا رسول اللّه ! منزل من دور است از مدينه پس امر فرماى مرا كه در شبى كه داخل مدينه شوم ، پس پيغمبر امر نمود در شب بيست و سيم . سؤال نمود عمر بن خطاب اصحاب پيغمبر را از شب قدر پس زياد تكلم در او نمودند ، ابن عباس گفت : ديدم من خداى را كه ذكر سبع در قرآن زياد نمود مثل «السَّمَـوَ تُ السَّبْعُ وَ الْأَرْضُ»^۳ و خلق نمود انسان را از هفت چيز لقوله: «وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الاْءِنسَـنَ مِن سُلَــلَةٍ مِّن طِينٍ» إلى قوله «خَلْقًا ءَاخَرَ»^۴ ، و رزق او [را] در هفت روز قرار داد لقوله:... تا آخر آيت ، پس مرا اعتقاد آن است كه آن شب بيست و سيم باشد از جهت هفت باقى مانده ، پس عمر گفت : عاجز نمود شما را اين غلام. گفت عمر به او كه: رأى من و تو موافق است .
و از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه او شب بيست و يكم يا سيم است، و همچنين ياد شده است شب بيست و نهم. بعد از اين كه حضرت صادق يكى از آن دوشب [را ]تعيين نمود . سائل عرض نمود: اگر قدرت هر دو نداشته باشم؟ فرمود: