«يمجّ صبيرُه الماعونَ صبّا» ، صبير : سحاب . ۱ عزيزى گويد : ماعون چيزى است كه قيمت او كم و منفعت او زياد [باشد] و اصل او معن است از معن الوادي إذا جرت مياه قليلاً . ابن مسعود و ابن عباس و ابن جبير گفته اند... و عبارت است از مايحتاج از قبيل دلو و فَأس و قِدر آب و نمك . معروف آن است كه ماعون عبارت است از متاع بيت ۲ .
ملّة: معظم الدين يعنى تمام ما جاء به النبي . اما شريعة : عبارت است از حلال و حرام.
مَلْث: اول تاريكى شب.
ملق: اظهار دوستى نمودن و دوستى.
ملكة: قدرت و قوّت و ضبط و ملك . ملكة و ملكوت از ملك است.
ملآن: پرشدن.
ملو: و ملوة : المدّة . گفته شود به شب و روز ملوان . قوله تعالى: «وَاهْجُرْنِى مَلِيًّا»۳ أي مدةً و زمانا . قوله تعالى: «أَمْلَيْتُ»۴ أي أمهلت و أخّرت . ملاء : مدتى از زمان ، در ميم او حركات ثلاثه است.
مهن: و ماهن مَهَنة ، به فتح ميم مثل خدم و خادم و خدمة و به معناى او هم هست . اِمتهاننا أي يخدمنا در دعاى استعاذه از شيطان به همين معنا است ۵ .
ميط: دور شدن . إماطة يعنى دور شدن و نمودن . أمِطْ عنّا أي نحِّ عنّا ۶ ، الإماطة : التنحية.
ميل: انحراف و دور شدن . مال را مال گويند از جهت عدم دوام و ثبات او.
موجدة: غضب و سخط . كفعمى فرمود : عتب أدنى الغضب ، موجدة بعد او ، سخط فوق اوست.
1.همان.
2.وحسن مواساتهم بالماعون (الصحيفة السجادية: دعاى بيست و ششم) .
3.سوره مريم، آيه ۴۶.
4.سوره حج، آيه ۴۸.
5.وامتهاننا بمعصيتك (الصحيفة السجادية: دعاى هفدهم) .
6.النهاية في غريب الحديث ، ج۴ ، ص۳۸۱.
