رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً» 1 بدان معنى نفس ناطقه از كلام خواجه است در شرح اشارات ، و روح حيوانى [ است در ] كلام كفعمى.
نفل: زيادى . نفل غنيمت را نيز گويند و مرد زياد بخشش را گويند . نماز نافله را نافله گويند زيرا او زياده است بر فرض . ولد ولد را نافله گويند زيرا او زياده است بر ولد.
نقش: زينت نمودن و بيرون آوردن ، نهايت جستجو نمودن . مناقشة الحساب يعنى استقصاء نمودن و كنجكاوى نمودن. نقش: كمان زدن پشم و پنبه.
نقيض: آواز و صوت . أنقضَت العُقابُ أي صَوّتت . إنقاض : آواز مثل بقره . نقيض : صوت محامل و مردان . «الَّذِى أَنقَضَ ظَهْرَكَ» 2 أي ثقل حتى سمع صوته . جوهرى گويد انتقاض : انتكاث . 3 در دعاى استغاثه : و انتقاض جوارحي 4 أي صوت جوارحي.
نقمة: عقوبت نمودن.
نكد: اندك ، مشكل . نكدت الركبة أي قلّ ماؤها . 5 نَكِدَ العيش 6 أي اشتدّ و ضاق . رجل نكد أي عسر ناقته . نكد يعنى بچه از جهت او نمى ماند . النكد : الثوم.
نكس: رجوع نمودن.
نكص: «نَكَصَ عَلَى عَقِبَيْهِ» 7 أي رجع يعنى برگشت.
نكال: عقوبت . و النكيل : فعل شنيع جاى آوردن . أنكال : قيود و اسبابى كه به او انسان را حبس و منع كنند ، و منه قوله: «إِنَّ لَدَيْنَآ أَنكَالاً» 8 أي قيودا ، مفرد او نكل . قيود
1.سوره فجر، آيه ۲۸.
2.سوره انشراح، آيه ۳.
3.صحاح اللغة ، ج۳ ، ص۱۱۰.
4.الصحيفة السجادية: دعاى شانزدهم .
5.تاج العروس ، ج۲ ، ص۵۱۸.
6.عيون الحكم و المواعظ ، ص۲۸۵ ؛ مستدرك الوسائل ، ج۱۲ ، ص۷۶.
7.سوره انفال، آيه ۴۸.
8.سوره مزمل، آيه ۱۲.
