كفعمى در علوم رايج عصر خود مرتبه والايى داشته و در كتاب هاى شرح حال ، وى را با عناوينى چون : فاضل ، اديب ، فقيه ، شاعر ، زاهد [ و ] عارف ياد نموده اند.
تبحر ويژه كفعمى در دعاشناسى است و آثار وى در دعا بعد از آثار شيخ طوسى و ابن طاووس ، از مصادر مورد اعتماد و استناد عالمان شيعى است. به همين جهت حواشى او بر صحيفه بر آثار مشابه امتياز دارد.
آثار كفعمى
كفعمى آثار زيادى از خود برجاى گذاشته كه در كتاب ها در ذيل شرح حال وى ذكر گرديده است . در اين جا نام آثار وى در دعا ذكر مى گردد:
1 . البلد الأمين و الدرع الحصين : كفعمى اين كتاب را در سال 868 ق به اتمام رسانيد . اين كتاب بارها به چاپ رسيده و به دست محمد باقر زواره اى اصفهانى و محمد حسين بن شاه محمد به فارسى ترجمه شده است. ۱ .
2 . جنة الأمان الواقية و جنة الإيمان الباقية معروف به مصباح كغعمى ۲ ؛ اين كتاب در سال 895 ق تأليف شده و بارها به چاپ رسيده است. ۳ مصباح كفعمى توسط سيد على بن محمد بن أسد اللّه امامى به فارسى ترجمه شده است. ۴ ترجمه ديگر اين كتاب به نام راحة الأرواح في ترجمة المصباح اثر مير محمد حسين خان بن محمد على بن حسين بن نور الدين موسوى
1.كشف الحجب والأستار ، ص۸۷ ؛ مرآة الكتب ، ص۱۱۸ ؛ الذريعة ، ج۴ ، ص۸۴.
2.كشف الحجب والأستار ، ص۱۵۹ ؛ مرآة الكتب ، ص۱۱۸ ؛ إيضاح المكنون ، ج۱ ، ص۳۶۹.
3.مشخصات برخى چاپ هاى آن چنين است: بمبئى ، ۱۳۱۲ق ، وزيرى ، ۳۹۲ ص ؛ تهران ، ۱۳۲۱ق ، رحلى ، ۷۷۴ ص ؛ تهران ، ۱۳۲۶ق ، وزيرى ، ۴۰۰ ص ؛ تهران ، ۱۳۴۹ق ، رحلى ، ۷۷۴ ص ؛ بيروت ، مكتبة الولاء ، تحقيق محمود محمد قيسى عاملى كه با حواشى مؤلف به چاپ رسيده است.
4.الذريعة ، ج۴ ، ص۱۳۶.
