مـؤلـف

«غريب الحديث» علمى است كه در آن به تفسير الفاظ مشكله در احاديث پرداخته مى شود. تبيين غوامض لفظى روايات از جمله دغدغه هاى همه عصور بوده و هست واولين گام ها را در راستاى تبيين مشكلات لغوى روايات ، خود پيغمبر صلى الله عليه و آله و ائمه معصومين عليهم السلام برداشته اند . گاه در كتب روايى ديده مى شود ، زمانى كه آيتى و يا روايتى از زبان پيامبر صلى الله عليه و آله و يا ائمه معصومين عليهم السلام خارج شده اطرافيان از معانى لغاتى كه برايشان غريب بوده سؤال نموده اند و پيامبر صلى الله عليه و آله و ائمه معصومين عليهم السلام به تبيين آن پرداخته اند.
تاكنون بيش از بيست اثر در شرح و توضيح غرائب احاديث از سوى دانشمندان شيعه نگاشته شده است. اولين اثر شيعى در اين زمينه ، كتاب المجازات النبوية تأليف سيد شريف رضى (م ۳۵۹) است كه در آن به بيان مجازات لغوى و غرائب روايات پيامبر صلى الله عليه و آله پرداخته است . هرچند كه در اين كتاب ترتيب خاصى رعايت نشده و به هيچ نحو شكل و شمايل فرهنگ و قاموس به معناى امروزى را ندارد ، ولى از آن جا كه به تبيين غوامض لغوى روايات پرداخته مى توان آن را اثرى در وادى «غريب الحديث» به شمار آورد.