آستان قدس رضوى است با اين مشخصات:
اين نسخه كه مسوده مؤلف است ، به دست مؤلف تصحيح شده و توسط مؤلف در حاشيه اضافاتى دارد. نسخه بدون ترقيمه است و در برگ هاى 1 ، 8 ، 16 ، 24 ، 44 ، 52 ، 60 ركابه ديده مى شود و صفحه 40 كتاب سفيد است.
اين نسخه را مرتضى مدرسى چهاردهى ـ نوه مؤلف ـ در سال 1388 ق به كتاب خانه آستان قدس ، وقف نموده و بر روى صفحه اول ضمن تحرير وقف نامه ، نام كتاب را با اين عبارت تحرير نموده است:
تبيان اللغة ، در لغت قرآن و صحيفه سجاديه ، تأليف آقا ميرزا محمد على المدرس الرشتى الچهاردهى النجفى.
نسخه تاريخ تحرير ندارد ، اما از آن جا كه مؤلف در ابتداى رساله متذكر شده كه آن را بعد از نگارش شرح فارسى خود بر صحيفه نگاشته ، و تاريخ اتمام شرح صحيفه سه شنبه 6 شعبان ، 1314 ق است ، معلوم مى شود كه وى اين رساله را در 20 سال آخر عمر خود نگاشته است.
مشخصات ظاهرى اين نسخه چنين است: نوع خط: نستعليق تحريرى نازيبا ، سطور: مختلف ، تعداد برگ ها: 37 برگ ، طول و عرض نسخه: 22 × 7/15 سانتى متر ، جلد: مقوايى.

روش تصحيح

تصحيح از روى نسخه مذكور انجام گرفت و تلاش براى دست يافتن نسخه هاى ديگر به نتيجه نرسيد. با توجه به مشوش بودن نسخه و افتادگى هاى آن ناچار به اتخاذ روش قياسى در تصحيح شديم. بنابراين ابتدا به قدر امكان رساله از روى نسخه مذكور استنساخ گرديد و پس از مقابله با نسخه با رجوع به مصادر لغوى حل غوامض موجود در نسخه در حد امكان و توان به ترتيب ذيل رفع گرديد: