تبيان اللغة در لغت قرآن و صحيفه - صفحه 95

1 . آيات و روايات مندرج در متن به مصادر خود ارجاع داده شد.
2 . اقوال و نظرات مختلف پيرامون معانى لغات چه آنهايى كه اشاره به صاحب قول آنها شده و چه آنهايى كه صاحب قول آنها ذكر نگرديده ، ارجاع به مصادر مربوطه داده شد .
3ـ مؤلف باب هاى كتاب را به صورت الفبايى مرتب نموده ، ولى واژه هاى هر باب را ترتيبى نداده است. در تصحيح براى سهولت استفاده ، لغات هر باب نيز به صورت الفبايى مرتب گرديد.
4 . علائم اختصارى مندرج در متن ، به صورت اصلى برگردانده شد. مانند:
تع = تعالى
ع = عليه السلام
يق = يقول
ايض = ايضا
كك = كذلك
5 . حرف « ة » در آخر كلمه هاى فارسى به صورت « ت » تحرير گرديد. مانند:
قوة = قوت
جهة = جهت
رحمة= رحمت
محنة = محنت
6 . حرف « ه » كه براى بيان حركات به كار مى رود ، در نسخه به صورت « ة » نوشته شده كه در تصحيح به صورت « ه » آورده شد. مانند:
ازمنة = ازمنه
طايفة = طايفه
سابقة = سابقه

صفحه از 196