هداية السعداء في زيارة سيّد الشهداء عليه السلام - صفحه 99

حسنه و محو مى كند از او هفتاد هزار گناه را، و مى نويسد اسم او را در ديوان صدّيقين و شهدا، خواه اسراف كرده باشد در آن نفقه، يا نكرده باشد. 1 و ايضاً مروى است از امام جعفر صادق عليه السلام كه: هر مؤمنى كه بيايد در نزد قبر جناب امام حسين عليه السلام با معرفت به حقّ او، در غير روز عيد قربان، مى نويسد خداوند عالم از براى او بيست حجّ و بيست عمره كه هر يك مقبول الهى باشند و بيست حجّ و عمره كه با پيغمبر مرسل يا امام عادل كرده باشد. و كسى كه بيايد در نزد آن بزرگوار در روز عيد قربان، مى نويسد خداوند عالم صد حجّ و صد عمره و صد جهاد كه با پيغمبر مرسل يا امام عادل كرده باشد. 2 و در حديث صحيح از آن حضرت مروى است كه: آمدن در نزد قبر جناب امام حسين عليه السلام و زيارت كردن آن بزرگوار باعث زيادتى روزى است و سبب دراز شدن عمر است و دفع مى كند بدى ها را، و زيارت آن جناب واجب است بر هر مؤمنى كه اقرار دارد به امامت آن حضرت. 3

1.حديث را مرحوم مجلسى در كتاب بحار الأنوار آورده و مستدرك الوسائل هم عيناً از بحار الأنوار نقل نموده است، نصّ حديث چنين است: وجدتُ في بعض مؤلَّفات متأخِّري أصحابنا، قال في كتاب تحرير العبادة: روي عن أبِي جعفر عليه السلام ، أنّه قال: مَنْ نَوَى مِنْ بَيْتِهِ زِيَارَةَ قَبْرِ إِمَامٍ مُفْتَرَضٍ طَاعَتُهُ، وَ أَخْرَجَ لِنَفَقَتِهِ دِرْهَماً وَاحِداً، كَتَبَ اللَّهُ - جَلَّ ذِكْرُهُ - لَهُ سَبْعِينَ أَلْفَ حَسَنَةٍ، وَ مَحَا عَنْهُ سَبْعِينَ أَلْفَ سَيِّئَةٍ، وَ كَتَبَ اسْمَهُ فِي دِيوَانِ الصِّدِّيقِينَ وَ الشُّهَدَاءِ، أَسْرَفَ فِي تِلْكَ النَّفَقَةِ أَوْ لَمْ يُسْرِفْ. رجوع كنيد به: بحار الأنوار ، ج ۹۷، ص ۱۲۴؛ مستدرك الوسائل، ج ۱۰، ص ۱۸۳.

2.مرحوم شيخ حرّ عاملى اين حديث را در كتاب وسائل الشيعة آورده و جامع الأخبار هم همان را با اندكى تفاوت در متن به صورت مرسل نقل نموده است، حديث اين است: محمّد بن يعقوب، عن محمّد بن يحيى، عن محمّد بن الحسين، عن محمّد بن إسماعيل، عن صالح بن عقبة، عن بشير الدهّان، قال: قلتُ لِأبي عبد اللّه عليه السلام : ربّما فاتَني الحجُّ فاُعَرِّفُ عند قبر الحسين عليه السلام ، فقال: أَحْسَنْتَ يَا بَشِيرُ، أَيُّمَا مُؤمِنٍ أَتى قَبْرَ الْحُسَيْنِ عليه السلام ، عَارِفاً بِحَقِّهِ، فِي غَيْرِ يَوْمِ عِيدٍ، كَتَبَ اللَّهُ لَهُ عِشْرِينَ حَجَّةً وَ عِشْرِينَ عُمْرَةً مَبْرُورَاتٍ مَقْبُولاَتٍ، وَ عِشْرِينَ حَجَّةً وَ عُمْرَةً وَ عِشْرِينَ غَزْوَةً مَعَ نَبِيٍّ مُرْسَلٍ أَوْ إِمَامٍ عَادِلٍ؛ وَ مَنْ أَتَاهُ فِي يَوْمِ عِيدٍ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ مِئَةَ حَجَّةٍ وَ مِئَةَ عُمْرَةٍ وَ مِئَةَ غَزْوَةٍ، مَعَ نَبِيٍّ مُرْسَلٍ أَوْ إِمَامٍ عَادِلٍ ... الخبر . و عبارت «وَ عِشْرِينَ غَزْوَةً» در وسائل نيامده است. رجوع كنيد به: وسائل الشيعة، ج ۱۴، ص ۴۵۹؛ جامع الأخبار، ص ۲۵.

3.ما روايتى را به اين مضمون از امام صادق عليه السلام در متون روايى نيافتيم ، بلكه اين خبر به چند طريق جداگانه از امام باقر عليه السلام نقل شده و به احتمال قوى مؤلّف در نسبت حديث سهو نموده است. متن حديث به صورت ذيل است: مُرُوا شِيعَتَنَا بِزِيَارَةِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ عليه السلام ؛ فَإِنَّ إِتْيَانُهُ يَزِيدُ فِي الرِّزْقِ، وَ يَمُدُّ فِي الْعُمُرِ، وَ يَدْفَعُ مَدَافِعَ السُّوءِ، وَ إِتْيَانَهُ مُفْتَرَضٌ عَلَى كُلِّ مُؤمِنٍ يُقِرُّ لَهُ بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ. رجوع كنيد به: تهذيب الأحكام، ج ۶، ص ۴۲؛ كامل الزيارات، ص ۱۵۰؛ وسائل الشيعة، ج ۱۴، ص ۴۱۳؛ و ص ۴۱۴؛ بحار الأنوار، ج ۹۸، ص ۳؛ و ج ۱۰۷، ص ۹.

صفحه از 111