۱۲۵.صَاحِبُ الأخْيَارِ ^۱ تَأمَنُ الأشْرَارَ .

۰.
هميشه يار ياران گزيده
بود ايمن ز اشرار آرميده

۱۲۶.صَمْتُ الجَاهِلِ سَتْرُهُ .

۰.
خموشى پرده جهل است و پندار
هميشه جهل را در پرده مى دار

۱۲۷.صِلِ الأرْحَامَ ^۲ تَكْثُرْ ^۳ حَشَمُكَ .

۰.
حواشى و خدم خواهى فراوان
«صِلِ الارحام» را منقاد شو هان

۱۲۸.صَلاحُ الدِّينِ فِي الْوَرَعِ ، وَفَسَادُهُ فِي الطَّمَعِ .

۰.
صلاح دين و مذهب در ورع دان
فساد دين و ملت در طمع دان

حرف الضاد

۱۲۹.ضَمِنَ اللّهُ رِزْقَ كُلِّ أحَدٍ ^۴ .

۰.
خدا شد ضامن ارزاق انسان
براى رزق ، جان خود مرنجان

۱۳۰.ضَرْبُ الْحَبِيبِ أوْجَعُ .

۰.
بود هر ضرب را دردى دگرگون
ز ضرب دوست آيد درد افزون