۱۴۳.طَالَ حُزْنُ مَنْ قَصُرَ ^۱ رَجاؤُهُ .

۰.
بود نوميد را اندُه فراوان
غم و دردش ندارد هيچ درمان

۱۴۴.طَاعَةُ العَدُوِّ هَلاكٌ ^۲ .

۰.
كسى كو مى برد فرمان دشمن
بود او باغض جان قاصد تن

۱۴۵.طَاعَةُ اللّهِ غَنِيمَةٌ .

۰.
غنيمت باشد اى مرد خردمند
كه باشى طايع امر خداوند

۱۴۶.طُوبى لِمَنْ لا أهْلَ لَهُ .

۰.
خنك آن را كه جانش نيست در بند
نه زن دارد به دنيا و نه فرزند

حرف الظاء

۱۴۷.ظُلْمُ الْمَرْءِ يَصرَعُه .

۰.
كسى كاندر زمانه ظلم كرده است
فلك زودش بيندازد سر و دست

۱۴۸.ظُلْمُ الْمُلُوكِ أسهَلُ ^۳ مِنْ دَلاَلِ ^۴ الرَّعِيَّةِ .

۰.
ستم از ظالم آسان تر كه بينى
رعيّت را دلال و خويش بينى