۱۷۳.فَخْرُ الْمَرْءِ ۱ بِفَضْلِهِ أوْلى مِنْ فَخْرِهِ بِأصْلِهِ .
۰.
به فضل ار فخر آرد مرد ، بهتر
كه فخر آرد به اصل و نسل ابتر
۱۷۴.فَلحُكَ ۲ عَلى خَصْمِكَ بالاِحْتِمَالِ ۳ .
۰.
اگر خواهى ظفر يابى تو زنهار
تحمل كن تحمل در همه كار
۱۷۵.فِعْلُ الْمَرْءِ يَدُلُّ عَلى أصْلِهِ .
۰.
دليل اصل مرد آمد ز كردار
تو اصل نيك خواهى نيك كن كار
۱۷۶.فَرْعُ الشَّيءِ يُخْبِرُ عَنْ أصْلِهِ .
۰.
چنين گويد ولى در طبع اشيا
خبر از اصل گويد فرع اشيا
۱۷۷.فَازَ مَنْ سَلِمَ مِنْ ۴ شَرِّ نَفْسِهِ .
۰.
كسى كز شر نفس آمد مسلَّم
بود پيروز در دنيا و بى غم
۱۷۸.فِكاكُ الْمَرْءِ بالصِّدْقِ ۵ .
۰.
اگر خواهى كه باشى راد و آزاد
به قول راست كن پيوسته دل شاد
1.آ ، هامش مر : «المؤمن» ، هامش آ : المرء .
2.مى : «فتحك» ، جل ، هامش آ:فلجك .
3.مى ، جل ، وهامش آ : في الاحتمال ، (لا يوجد فى مر) .
4.آ : عن ، مر : ـ «من» ، وفي هامشه : من ـ عن .
5.آ ، مى ، جل : «فِي الصِّدْقِ» ، مر: «في صدقه» ، وفي هامشه : في الصدق .
