حرف الكاف
۱۹۱.كَلاَمُ اللّهِ دَوَاءُ الْقلبِ ۱ .
۰.
اگر درد دلت را نيست درمان
كلام اللَّه دواى درد دل دان
۱۹۲.كَافِرٌ سَخِيٌّ أَرْجا لِلجَنَّةِ ۲ مِنْ مُسْلِمٍ شَحِيحٍ .
۰.
به جنّت هست اميد كافر راد
بهْ از مسلم ، بخيل ترش ناشاد
۱۹۳.كُفْرَانُ النِّعمَةِ مُزيلُهَا ۳ .
۰.
مزيل نعمت آمد شرّ كفران
بود كفران نعمت فعل شيطان
۱۹۴.كَفى بِالشَّيبِ دَاءً .
۰.
بس آمد آدمى را درد پيرى
مگر كين درد را آسان نگيرى۴
۱۹۵.كَفى للِحَسُودِ مِنْ حَسَدِه . ۵
۰.
حسودان را حسد بس در زمانه
كه چون آتش كشد در دل زبانه
۱۹۶.كَمَالُ الْعِلْمِ فِي الْحِلْمِ .
۰.
كمال مَرتبت در علم باشد
كمال علم و عالم حلم باشد
1.آ ، هوامش (مر ، جل) : القلوب .
2.مى : «بالجنَّة» ، آ : «إلى الجنة» ، وفي هامشه : «من الجنة ـ في الجنة ـ بالجنة» ، وفي مر : «للجنة» وفي هامشه : بالجنة .
3.هوامش آ ، مر : يزيلها .
4.«بگيرى» هم محتمل است .
5.مى ، مر ، جل : ـ «من» هامش مر : ... بالحسود حسده .
