۲۰۹.مَشْرَبُ الْعَذْبِ مُزْدَحَمٌ .

۰.
چو آبشخور بود شيرين و روشن
همه طالب شوند از مرد و از زن

۲۱۰.مَجْلِسُ الْعِلْمِ رَوْضَةُ الجَنَّةِ ^۱ .

۰.
رياض جنّت آمد مجلس علم
بساط رحمت آمد مجلس علم

۲۱۱.مَهلَكَةُ الْمَرْءِ حِدَّةُ ^۲ طَبْعِه .

۰.
هلاك مرد باشد تيزىِ او
چنين مردم بوَند بدبخت و بدخو

۲۱۲.مُصَاحَبَةُ الأشْرَارِ رُكُوبُ الْبَحْرِ .

۰.
بَدان را چون تو در صحبت گزينى
چنان باشد كه در دريا نشينى

۲۱۳.مَا نَدِمَ مَنْ سَكَتَ .

۰.
نشد هرگز پشيمان مرد خاموش
خموشى كن ز من اين پند بنيوش

۲۱۴.مَجْلِسُ ^۳ الْكِرَامِ حُصُونُ الْكَلاَمِ .

۰.
سخن كز مجلس خاص كرام است
به هر جايى رسانيدن حرام است

۲۱۵.مَنْقَبَةُ الْمَرْءِ تَحْتَ لِسَانِهِ .

۰.
مناقب مرد را زير زبان است
نشان نقص و فضلش اندر آن است