۲۲۶.هَيْهَاتَ مِنْ نَصِيحَةِ الْعَدُوِّ .

۰.
اگر خواهى تو پند بس گزينى
عجب كز پند دشمن خير بينى

۲۲۷.هَمُّ السَّعِيدِ آخِرَتُهُ ، وَهَمُّ الشَّقِيِّ دُنْيَاهُ .

۰.
غم هر نيك بخت از بهر عقباست
ولى بدبخت را اندوه دنياست

۲۲۸.هَلاَكُ الْمَرْءِ فِي الْعُجْبِ .

۰.
هلاك مرد ، عجب و خويش بينى است
به ترك عجب گفتن راه دينى است

۲۲۹.هَرْبُكَ مِنْ نَفْسِكَ أهَمُّ ^۱ مِنْ هَرْبِكَ مِنَ الأسَدِ .

۰.
گريز از شومى نفست مهمتر
كه از شير عرين در گوشه برّ

۲۳۰.هسم ^۲ الثَّرِيد غَيْرُ آكِلِهِ ^۳ .

۰.
بسى ديدم ثريدى را كه كردند
نخوردند و به جا هشتند و رفتند

۲۳۱.هَلَكَ الْحَرِيصُ وَ هُوَ لاَ يَعْلَمُ .

۰.
فنا گردد حريص و خود نداند
حريصان را كسى مردم نخواند

۲۳۲.هِمَّةُ المَرْءِ قيمَتُهُ .

۰.
بود هر مرد را قيمت به همت
به همت مى توان دانست قيمت