بدرة المعاني (درة المعالي) في ترجمة اللئالي - صفحه 182

۲۳۹.وَاسَاكَ مَنْ تَغَافَلَ عَنْكَ .

۰.
مواسا كرد با تو آن خردمند
كه گشت از ذات تو آسوده خرسند

۲۴۰.وَالاَكَ مَنْ لَمْ يُعَادِكَ ۱ .

۰.
بناى دوستى با هر كه دشمن
نباشد هست محكم بشنو از من

۲۴۱.وَيْلٌ لِلْحَسُودِ مِنْ حَسَدِهِ ۲ .

۰.
حسودان از حسد در ويل زارند
حسودان از صفا بويى ندارند

۲۴۲.وَلِيُّ الطِّفْلِ مَرْزُوقٌ .

۰.
ولىّ طفل روزى مند باشد
به داده در جهان خرسند باشد

۲۴۳.وَيْلٌ لِمَنْ وَتَرَ الأحْرَارَ .

۰.
به ويل آن كس حقيقت شد سزاوار
كه باشد دشمن ابرار و احرار

لاملف ...( ؟ )..

۲۴۴.لا دينَ لِمَنْ لا مُرُوَّةَ له .

۰.
نباشد مرد بى دين را مروت
چنين گويد على گنج فتوت

۲۴۵.لا فَقْرَ لِلْعَاقِلِ .

۰.
نباشد مرد عاقل هيچ درويش
وگر مالش نباشد بيش از بيش

1.مى : يعادلك ، وفي هامشه : يغادرك ـ يعادلك .

2.مر ، هامش مى : «لحسده» ، هامش مر : من حسده .

صفحه از 185