نمى گوييم. [اين علوم] اصولى است نزد ما كه آن را ذخيره مى كنيم همانگونه كه اين مردم زر و سيم خويش را نهان مى سازند ^۱ .

سخنان ائمه (ع) به جدشان رسول خدا (ص) استناد دارد

در احاديث قبلى، ائمه ـ ع ـ تصريح كرده اند كه از پيش خود سخن نمى گويند، بلكه از رسول خدا ـ ص ـ روايت مى كنند. برخى رواياتى را كه ائمه ـ ع ـ در آنها سخنان خود را به جدشان رسول اكرم ـ ص ـ نسبت داده اند، ذيلاً يادآور مى شويم:

۰.در بصائر الدرجات و وسائل الشيعه شيخ حُرّ عاملى (م: ۱۱۰۴) و غير آن دو، به پنج سند، از ابى عبدالله امام صادق ـ ع ـ نقل شده كه فرمود:خداوند، حلال و حرام و تأويل و تفسير را به رسول خود ـ ص ـ آموخت، و رسول خدا ـ ص ـ كليه علم خويش را به على [ع] ياد داد ^۲ .

۰.و به سند خود از ابى عبدالله ـ ع ـ آورده است كه حضرت فرمود:خداى متعال، قرآن و چيزى غير از آن را به رسول خود ـ ص ـ آموخت و آنچه را كه خداوند به رسولش آموخت، آن حضرت آنها را به على ـ ع ـ ياد داد ^۳ .

۰.در همين كتاب به سند خود از اميرالمؤمنين على بن ابى طالب ـ ع ـ نقل كرده است كه فرمود:هرگاه از رسول خدا ـ ص ـ پرسشى داشتم، به من پاسخ مى داد، و اگر پرسشهايم پايان مى يافت او با من شروع به سخن مى كرد. هيچ آيه اى در شب و روز و آسمان و زمين درباره دنيا و آخرت و بهشت و دوزخ، و در دشت و كوه و تاريكى و روشنايى بر او نازل نگشت مگر اينكه آن را برايم قرائت كرد و بر من املاء نمود و من با دست خود آن را نگاشتم، و تأويل و تفسير و محكم و متشابه و خاص و عام آن را به من آموخت و به من ياد داد كه چگونه و كجا و درباره چه كسى تا