18 ـ محمّد بن فرات، الجعفى الكوفى (الجزمى):

اتّهام: ضعيف است ^۱ ؛ ادّعاى نبوّت داشته و غالى و شارب خمر بوده است. بر امام رضا(ع) دروغ مى بست و لذا مورد لعن حضرت قرار گرفت. ^۲
دليل: كلام نجاشى و ابن غضائرى بر تضعيف او و روايات كشّى بر مذمّت او دلالت دارد. ^۳

۰.كشّى نقل مى كند كه امام رضا(ع) فرمود:«يا يونس، أما ترى إلى محمّد بن فرات و مايكذب علىّ… يا يونس، انّما قلت ذلك ليحذر عنه أصحابى وتأمرهم بلعنه والبرائة منه فإنّ اللّه هو برئ منه». ^۴

تأليفات:

1 ـ نجاشى مى گويد كتابى داشته است ولى نام آن را نمى برد؛ ^۵
2 ـ مطالبى در تفسير از او نقل شده است، از جمله اينكه از امام باقر(ع) نقل مى كند كه: سألته عن قول اللّه عزّوجلّ: «وتقلّبك فى السّاجدين». قال: فى أصلاب النبيّين. ^۶

19 ـ المغيرة بن سعيد، رأس المغيرة:

اتّهام: كذّاب بود ^۷ و به امام باقر(ع) دروغ مى بست و احاديثى را داخل احاديث حضرت مى نمود؛ غالى بود و احاديثى را بر مذهب غلوّ جعل مى كرد.
دليل: كشّى او را كذّاب مى داند و روايات متعدّدى از امام صادق(ع) و امام رضا(ع) نقل مى كند كه مغيره را نفرين و لعنت مى كنند. ^۸