شيوخ قمى فقط در مورد كتاب «نوادر الحكمة» كه او نقل كرده است، استثنا قائل شده اند و آن را ضعيف ندانسته اند. ۱
ولى در عين حال، شيخ در استبصار، بعد از ذكر كتاب «نوادر» مى گويد: من طبق آن عمل نمى كنم و فتوا نمى دهم، چرا كه ضعيف است. ۲
مرحوم آية الله خويى(ره) مى گويد: برخى روايات تحريف قرآن، از كتاب احمد بن محمّد السيّارى نقل شده است. ۳
تأليفات: اين شخص، داراى كتابهاى متعدّدى است كه عبارتند از:
1 ـ كتاب ثواب القران،
2 ـ كتاب الطّب،
3 ـ كتاب القرائات،
4 ـ كتاب النّوادر،
5 ـ كتاب الغارات. ۴
3 ـ احمد بن محمّد، أبوعبداللّه الخليلى الآملى (الطّبرى):
اتهام: دروغگو، جاعل حديث و فاسداست كه مورد التفات نيست. ۵
دليل: نجاشى در كتاب خود او را جدا ضعيف مى داند ۶ و ابن غضائرى ۷ نيز او را
1.معجم رجال الحديث، ج۲/۲۸۳، به نقل از ابن غضائرى.
2.رجال شيخ، به نقل از معجم رجال الحديث، ج۲/۲۸۳
3.استبصار، حديث ۸۴۶، به نقل از معجم رجال الحديث، ج۲/۲۸۳
4.البيان فى تفسير القرآن ۲۴۶/۲۴۵
5.همان، ج۲/۲۴۴ و تلخيص مقباس الهداية/۲۶۶
6.رجال نجاشى، شرح حال احمد بن محمّد ابوعبداللّه الآملى/۹۶
7.در مورد ابن غضائرى و كتاب او، سخن بسيار است ولذا از آنجا كه در انتساب كتاب به او اشكال وجود دارد، ما هر جا كه كلام او را نقل مى كنيم، به عنوان مؤيّد ـ نه دليل ـ است. (ر.ك: مقدّمه معجم الرّجال)
