نظريّه: از ابن وليد، عجيب است كه از چنين فرد دروغگو و منحرفى، روايات را قبول مى كند!
شايد ايشان قرائنى بر صحّت داشته، كه البتّه يقين و عقيده اش براى ما حجّت نيست.
شرح حال: او در كوفه مشهور به دروغگويى بود و سپس وارد قم شد و مدّتى مهمان احمد بن محمد بن عيسى بود. سپس مشهور به غلوّ شد و مخفى گشت؛ امّا احمد بن محمد بن عيسى او را از قم اخراج كرد. ^۱
او را از اصحاب امام رضا(ع) دانسته اند.
تأليفات:
1 ـ كتاب الدّلائل،
2 ـ كتاب الوصايا،
3 ـ كتاب العتق،
4 ـ كتاب «عمّ يتسائلون»،
5 ـ كتاب الآداب. ^۲

16 ـ محمّد بن مقلاص، أبو زينب الأسدى، أبو الخطّاب الأجدع، الزّراد (البزّاز ـ السّراد ـ البرّاد)، مولى بنى أسد، (أبا الطّيّبات ـ أبا اسماعيل):

اتّهام: مورد لعنت امام صادق(ع) واقع شده است ^۳ ؛ ملعون است؛ چرا كه به امام صادق(ع) دروغ مى بست و چيزهايى را كه نفرموده بود، منتشر مى كرد و امام(ع) را مى ترسانيد. ^۴
دليل: علاّمه مامقانى در مقباس ^۵ و صاحب بهجة الآمال و خلاصة الأقوال و