غضائرى و ديگران نقل كرده اند كه او مورد نفرين و لعنت امام صادق(ع) واقع شده است. ^۱
در اين مورد، روايات كثيرى نقل شده است و حتى از نزديكى به او و پيروانش نهى شده است و در توقيعى كه صادر شد، همه ائمه(ع) از ابوالخطّاب برائت جسته اند. ^۲
شرح حال: ابوالخطّاب، فرد احمق و كند ذهنى بود كه مطالب و احاديث را حفظ نمى شد، ولذا مطالبى را از خود به آنها اضافه مى كرد. او فاسدترين افراد كوفه بود. در مورد نماز مغرب عقيده داشت كه تا وقتى ستاره ها در شب ظاهر نشوند، برگزار نشود. پيروان او را خطّابيّه گويند كه عقايد عجيبى در مورد نماز و روزه داشته اند. ^۳

17 ـ محمّد بن موسى بن عيسى الهمدانى السّمّان، أبو جعفر:

اتهام: غالى، جاعل احاديث و اصول، و ضعيف است. ^۴
دليل: نجاشى نقل مى كند كه قمى ها او را به خاطر غلوّ تضعيف كرده اند و ابن وليد گفته كه او جعل حديث مى كرده است. ^۵
مرحوم مامقانى از محمّد بن الحسن بن وليد نقل مى كند كه او دو «اصل» به نامهاى «اصل النّرسى» و «اصل زيد الزّرّاد» را جعل كرده است. ^۶
تأليفات:
1 ـ كتاب ما روى فى أيّام الأسبوع،
2 ـ كتاب الردّ على الغلات. ^۷