سنّت اهل بيت داريم كه يكى از آنها، حديث متواتر ثقلين است.
رسول الله(ص)، هم در اجتماع مسلمانان دنياى آن روز اسلام (كه در حجّة الوداع، جمع شده بودند) و هم بعد از آن، در هنگام رحلتشان (كه تشريف آوردند به مسجد تا آخرين سخن را به مردم بفرمايند)، خطبه اى خواندند و حديثى فرمودند كه محدّثان بزرگ اهل سنّت، آن را نقل كرده اند وبلكه، از نظر اسانيد اهل سنّت، متواتر است (ومن ، اسانيدش را از كتب مختلف اهل سنّت، استخراج و ضبط كرده ام و در وقت حاجت، عين اسانيد متواتر را ارائه مىدهم).
رسول الله (ص) فرمود: «إنّى تارك فيكُم الثّقلَين»... من در ميان شما، دو چيز سنگين به جا مىگذارم. (سنگين يعنى محكم و استوار كه نشود آن را جابه جا و منحرف كرد) «كتاب الله و عترتى اهل بيتى»... يكى كتاب خداست و ديگرى عترت من، اهل بيت من. «ما إن تمسّكتم بهما لَنْ تضلّوا»... مادام كه به اين دو چيز سنگينْ چنگ بزنيد: گمراه نخواهيد شد. «ولَنْ يَفْترقا حَتّى يَرِدا علىَّ الحوضَ» ... قرآأ و عترت، از هم جدا نمىشوند تا روز قيامت.
اين حديث شريف - كه نزد شيعه وسنّى، صحيح ومسلّم است-، به صراحت به حجّيّت حديث و سنّت اهل بيت، دلالت دارد و حجّيّت آن را همانند حجّيّت قرآن كريم، مىرساند؛ وطبق اين حديث، تنها حجّت بعد از رسول الله(ص)، قرآن و عترت (اهل بيت)اند.

علوم حديث: لطفاً درباره سنّت پيامبر و عترت آن حضرت، و رابطه ميان سنّت و عترت، توضيح بيشترى بفرماييد. آيا اصولاً رابطه اى وجود دارد؟

استاد تجليل: سنّت رسول اكرم، كلام وفعل وتقرير اوست. گفتيم كه دليل حجّيت اين سنّت، قرآن كريم است كه مىفرمايد: «ما ينطقُ عن الهَوى، إنْ هُوَ إلاّ