حديث مىكنم، مروىّ از رسول خداست.
علوم حديث: با همه اهميّتى كه حديث و سنّت، در تبيين معارف الهى و قرآن كريم دارد، بفرماييد كه آيا در جامعه ما و مخصوصاً در حوزه هاى علميه ما ، جايگاه حقيقى خود را پيدا كرده است، يا خير؟
استاد تجليل: نه، متأسّفانه. احاديث، آن طور كه بايد و شايد و به صورت كامل و جامع، مورد توجّه نيست. البتّه بزرگانى هستند كه بشخصه، به احاديث واردند؛ امّا هنوز هم عرضه كامل و مناسب حديث به جامعه اسلامى صورت نمىگيرد.
علوم حديث: نظر حضرت عالى در زمينه استفاده بهتر از حديث، در جامعه و حوزه چيست؟
استاد تجليل: آنچه به نظر بنده مىرسيد، همان موضوعْ بندىِ احاديث شريف بود، به صورتى كه احاديث هر موضوعى از احاديث ديگر جدا شود و به شكل مجزّا، در كنار هم قرار گيرد. به طور مثال، بنده احاديث راجع به «حبّ الله» و «حبّ فى سبيل الله» را كه جمع آورى كرده بودم، به كنگره شيخ مفيد -رضوان الله عليه - عرضه كردم (و در مجموعه مقالات كنگره هم چاپ كرده اند). خوب؛ اين، يكى از موضوعات جالب بود. وقتى انسان همه احاديث يك موضوع را كنار هم مىبيند، تمام خصوصيّات آن موضوع برايش روشن مىشود. اين بهترىن كارى بود كه در ارتباط با حديث و بهره بردن بيشتر از آن، به نظرم مى رسيد و اين كار را ما در دايرة المعارفِ «المحسان والمساوى» انجام داده ايم... موضوع بندىِ احاديث، جدا كردن آنها، وجمع كردن همه احاديث يك موضوع در كنار هم.
البته عرض كردم كه حديث و سنّت، درياست! همه اهل فن بايد فكر كنند و
