سنّت هم ـ آنهايشان كه منصف اند ـ وقتى اين آثار را ببينند، در انديشه فرو مى روند و كم كم راه مى آيند. به اين دليل من معتقدم كه كار تحقيق اين آثار بايد ادامه پيدا كند.

علوم حديث : استاد، درباره سيره و مقتل معصومين(ع) سخن گفتيد. تحقيقات شما در اين حوزه چه بوده و كدامها منتشر شده است؟

استاد محمودى: نيّت خودم را گفتم كه كار تحقيقى گسترده اى است درباره سيره اهل بيت(ع)؛ تا خدا چه اراده كرده باشد. از اين، چيزى آماده چاپ نشده است. تحقيقى كه الآن دردست دارم، سيره معصومين(ع) از كلّ محتويات بحارالأنوار است. قبلاً احوال اميرالمؤمنين(ع) را از بحارالأنوار، تحقيق كرده ام كه در سه مجلّد (32 و 33 و 34 از چاپ جديد) منتشر شده است؛ يعنى سيره حضرت از بيعت مدينه (با او) تا ايّام شهادت. البته بگويم كه براى من روشن نيست چرا مرحوم مجلسى، شهادت حضرت را در اينجا نياورده اند و در جلد نهم چاپ قديم ذكر كرده اند. به هر حال، اين از تحقيقات بنده درباره مجامع حديثى شيعه و سيره معصومين است.
يك تأليف بنده درباره اميرالمؤمنين(ع)، كتاب أشعة السهيل فى شرح وصيّة كميل است كه موضوع آن، وصيّت مشهور امير(ع) به كميل است: «يا كميل! إنّ هذه القلوب أوعية وخيرها أوعاها». اين وصيّت، آن قدر سند و مصدر دارد كه به عقيده من از كميل، متواتر است. در ميان اهل سنّت هم بسيارى اين مطلب را به نحو ارسال مسلّم ـ بدون هيچ ترديدى ـ به حضرت نسبت داده اند.
يكى از كتابهاى بنده در مقتل، عَبَرات المصطفَين فى مقتل الحسين(ع) است. اين كتاب، راجع به عزادارى حضرت اباعبدالله(ع) است كه عدّه اى حرفهاى زيادى درباره آن داشتند، ولى همين افراد متوجّه شدند كه از طريق كتابهاى