السمان، ثقة.^۱
همین حدیث به سند دیگر نیز نقل شده است:
شرف الدین النجفی قال: روی محمد بن خالد البرقی، عن یحیی الحلبی، عن هارون بن خارجه و خلف بن حماد، عن ابی بصیر مثله.^۲
محمد بن خالد البرقی، ثقة.^۳ یحیی الحلبی، ثقة.^۴ هارون بن خارجة، کوفی ثقة.^۵ خلف بن حماد، ثقة.^۶
سند این روایت نیز صحیح است.

استرآبادی در توضیح این روایت می‌نویسد:
و جاء فی باطن تفسیر اهل البیت ما یؤید هذا التأویل فی تأویل قوله تعالی، «أَمَّا مَنْ ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ ثُمَّ یُرَدُّ إِلی‏ رَبِّهِ فَیُعَذِّبُهُ عَذاباً نُكْراً». اما من ظلم فسوف نعذبه ثم یؤید الی ربه فیعذبه عذاباً نکراً قال هو یرد الی امیرالمؤمنین علی علیه السلام فیعذِبه عذاباً نکراً حتی یقول: «یا لَیْتَنِی كُنْتُ تُراباً»، ای من شیعة ابی تراب؛⁷.
روایتی در تأیید این خبر رسیده که چون امیر المؤمنین علیه السلام قسیم الجنة و النار است، شیعیان را به بهشت و دشمنان را به جهنم راهنمایی می‌کند، کافر آرزو می‌کند: ای کاش من از شیعه علی علیه السلام بودم!
روایت زیر در باره وجه نامگذاری پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به ابا القاسم، نیز می‌تواند مؤیدی بر روایت «علویاً اتولی ابا تراب» باشد:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِیمَ بْنِ إِسْحَاقَ الطَّالَقَانِیُّ رَضِیَ اللهُ عَنْهُ، قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ یُوسُفَ بْنِ سَعِیدٍ الْكُوفِیُ‏، قَالَ حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ فَضَّالٍ، عَنْ أَبِیهِ قَالَ: سَأَلْتُ الرِّضَا أَبَا الْحَسَنِ علیه السلام فَقُلْتُ لَهُ: لِمَ كُنِّیَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله بِأَبِی الْقَاسِمِ؟ فَقَالَ: لِأَنَّهُ كَانَ لَهُ ابْنٌ یُقَالُ لَهُ قَاسِمٌ‏ فَكُنِّیَ‏ بِهِ‏. قَالَ: فَقُلْتُ لَهُ: یَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ! فَهَلْ تَرَانِی أَهْلًا لِلزِّیَادَةِ؟ فَقَالَ: نَعَمْ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صلی الله علیه و آله قَالَ: أَنَا وَ عَلِیٌّ أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّةِ؟ قُلْتُ: بَلَی. قَالَ: أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صلی الله علیه و آله أَبٌ لِجَمِیعِ أُمَّتِهِ وَ عَلِیٌّ علیه السلام فِیهِمْ بِمَنْزِلَتِهِ؟ قُلْتُ: