فصل سيزدهم : مناظره امام رضا و دانشمندان اديان‏

شنيده‏ايد كه مأمون‏^۱ شيوه مبارزه با رهبران شيعه را تغيير داد . پدر وخاندان جنايتكارش ، امامان شيعه ومسلمانان آگاه و باتعهد را تحت سخت‏ترين شرايط قرار داده بودند وبا انواع شكنجه‏ها از بين مى‏بردند . واكنش طبيعى اين سختگيرى‏ها، جامعه اسلامى را آماده انفجار كرده بود .
مأمون كه در ميان خلفاى عباسى ، مردى دانشمند و سياستمدار بود ، تاكتيك مبارزه با انقلابيون را تغيير داد وتصميم گرفت با دعوت كردن امام رضا عليه السلام به مركز و راه دادن اوبه دستگاه خلافت، امام را در ذهن توده بى‏اعتبار نمايد و موضعگيرى امام وپيروان اورا در برابر حكومت وقت ، تباه سازد .
امام كه كاملاً از نقشه خطرناك مأمون آگاه بود، با ابتكار خاصى تمام نقشه‏هاى اورا نقش بر آب ساخت وبر خلاف آنچه مأمون پيش‏بينى مى‏كرد ، روز به روز بر محبوبيت امام در جامعه و گرايش توده مسلمان وغير مسلمان به اوافزوده مى‏شد .
روزى ، مأمون به نظرش رسيد كه بزرگ‏ترين دانشمندان مكتب‏هاى مختلف آن عصر را به طوس دعوت كند و مجلسى تشكيل دهد كه آنها با امام رضا عليه السلام بحث كنند تا شايد از اين راه بتواند از شُكوه علمى امام بكاهد .
شخصى به نام «نوفلى » مى‏گويد : روزى خدمت امام بودم و با او مشغول صحبت بوديم كه ياسر ، سرپرست كارهاى امام ، وارد اطاق شد و پيام مأمون را خدمت امام عرض كرد كه :
«دانشمندان فِرَق ، اديان و مكتب‏هاى گوناگون از تمام ملت‏ها پيش من آمده‏اند . چنانچه صلاح مى‏دانيد با آنها گفتگو كنيد، فردا اين‏جا تشريف بياوريد ، و گرنه مزاحم نمى‏شويم . اگر هم مايل باشيد ، ما خدمت برسيم» .
امام پاسخ داد : بگو : مقصودت را مى‏دانم و فردا به خواست خدا خودم خواهم آمد .
نوفلى مى‏گويد : پس از اين‏كه ياسر بيرون رفت، امام رو به من كرد و گفت : مى‏دانى مقصود مأمون از اين كار چيست ؟