فصل ششم : مناظره امام صادق و طبيب هندى
يكى از دوستان صميمى امام صادق عليه السلام به نام «مُفَضَّل» ، براى امام نامهاى به اين مضمون نوشت كه : اخيراً عدّهاى در جامعه ما پيدا شدهاند كه منكِر وجود خدا هستند و در اين زمينه با مردم بحث و گفتگو مىكنند . ضمناً از امام خواست كه كتابى در باره ردّ شبهات آنها تأليف نمايد .
نسخه درمان وسوسهها
امام در پاسخ او نوشت : ... يكى از نعمتهاى بزرگى كه خداوند به بشر عنايت فرموده ، اين است كه آنها را با سرشت خداشناسى آفريده و [ بر اين اساس ، ]از آنها به شناسايى خود اعتراف گرفته و كتابى براى آنها فرستاده كه نسخه درمان تمام وسوسهها و شبهات است ... .
به جان خودم سوگند كه خداوند در شناساندن خود به اين مردم نادان ، كوتاهى نكرده است ؛ زيرا آنان نظام شگفت و دقيق آفرينش خويش و آسمانها و زمين را كه به طور روشن و آشكار بر وجود نظم دهنده آنها دلالت مىكند ، مشاهده مىنمايند .
فلسفه انكار خدا
اين گونه مردم ، بايد فلسفه انكار خدا را در وجود خود ، جستجو كنند ؛ زيرا آنان مردمى هستند فاسد و مرتكبشونده انواع گناهان و آلودگىها و هوسرانىها و مردمى هستند كه به گناه و آلودگى عادت كردهاند و در نتيجه تمايلات ، زمام اختيار از كف آنها ربوده و از بس كه ظلم كردهاند ، شيطان بر آنها چيره شده است . بدينسان خداوند ، شايستگى پذيرش حقيقت را از چنين افرادى سلب مىنمايد .
