تعريف «وند»
وندها - كه عبارتاند از: پيشوندها، ميانوندها و پسوندها - واژكهايى هستند كه به ترتيب، در اوّل، وسط و آخر تكواژهها يا واژهها مىآيند و مفهوم جديدى به آنها مىبخشند و در برخى موارد، طبقه دستورى آنها را عوض مىكنند؛ يعنى از طبقهاى به طبقه ديگر مىبرند.۱
فرشيدورد، وندها را به سه قسم: فعّال، غير فعّال و نيمه فعّال تقسيم مىكند.۲
1. پيشوند
الف. پيشوند «بى» + اسم: صفت بيانى
بى اصل (ص67).
ب. پيشوند «بى» + اسم+ ى: صفت بيانى
بى بيمى (ص113)؛ بى فرمانى (ص13)؛ بى نفسى و بى حميتى و بى امانتى (ص256).
ج. پيشوند «نا» + صفت فاعلى
نامنصف (ص478).
د. پيشوند «فرا» + فعل: فعل پيشوندى
فرا آب كردند (ص389)؛ فرا آب دادند (ص416)؛ فرا ساختن (ص323)؛ فرا پذيرفتن (ص599).
