چهارطاق عثمان عفّان به بقيع هم او فرموده است كه هيچ سنّى را حميت آن نيست كه درش درنهد. (ص 83)
اسم مكان + كردن (= ساختن؛ بنيان نهادن): در آن تاريخ كه سرهنگ ساوتكين، جامع جديد مىكرد براى اصحاب الحديث كه ايشان را در رى مسجد آدينه نبود. (ص 35)
نام كتاب + كردن (= تأليف كردن): اخوف شمشير سلطان بود كه كتابى كه آن را زلّة الانبياء خوانند ابو الفضائل مشّاط كرده است ردّ بر كتاب تنزيه الأنبياء كه سيّد علم الهدى مرتضى كرده است. (ص 11)
گوش داشتن (= قبول داشتن؛ توجّه كردن؛ تمكين): اگر حنفى را محفلى باشد كه شافعى مذهبى را آن جا تمكين نكنند و يا در محفل شافعيان، حنفى را گوش ندارند، نقصانِ مذهب و اعتقاد نكنند. (ص 33)
مادر آورده (= موروثى؛ مادرزاد): خواجه از بُغض مادرآورده، روا ندارد گفتن كه: اين بهتر است از عثمان. (ص 21) همچنين: گناه روى زشتِ خود به من حوالت مساز، مگر كه از مادرآوردهاى! (ص 75)
مستقصى برود (= توضيح كامل و روشن بيان خواهد شد؛ بهطور كامل): و تكرار و تطويل، ملال افزايد به موضعش مستقصى برود، ان شاء اللَّه تعالى! (ص 14) همچنين: سخن بو زكريا بدان فصلِ مخصوص كه در آخر كتاب اشارت كرده است، مستقصى برود، ان شاء اللَّه! (ص 24)
در پايان بايد اين نكته را يادآور شد كه اصطلاحات، تعبيرات و كنايات موجود در كتاب نقض، بسيار زيادند و باعث اطاله كلام مىشوند.
3. تفاوت سبكى نثر «بعض فضائح الروافض» با نثرِ «نقض»
ذبيح اللَّه صفا در تاريخ ادبيات در ايران، آورده است:
از كتاب [بعض] فضائح الروافض، نسخه مستقل جداگانهاى در دست نيست؛ ليكن شيخ عبد الجليل رازى، قسمت اعظم اين كتاب را از اوّل تا
