چنين عبارتى را ديد:
... و اين اخبارى است از طريق عامّه مخالفان و موافقِ اخبارى است كه آمد از طُرقِ اصحاب ما كه گفتند: «دابّة»، كنايت است از صاحب الزمان كه مهدى اُمّت است.^۱
در پايان مقال بايد به آغاز سخن بازگشت و اين نكته را تكرار كرد كه در كتاب نقض، برداشت‏هاى تأويلى، بسيار پر تأثيرتر و جريان‏سازتر از مباحث تفسيرى بوده است و به رغم مخالفت‏هاى ظاهرى‏اى كه در بيشتر فرقه‏هاى اسلامى نسبت به بهره‏گيرى از تأويل وجود دارد، در عمل و بويژه در معارضه‏هاى كلامى و رويارويى‏هاى جدلى، مرز ميان تأويل و تفسير قرآن برداشته مى‏شود و اين شيوه تأويل است كه معمولاً مقاصد كلامى را به راحتى پيش مى‏برد.