گذرى بر ابعاد حيات فرهنگى - تمدّنى شيعيان در تاريخ اسلام، به روايت عبد الجليل رازى در «نقض» - صفحه 11

قلمروهاى فرهنگى - تمدّنى مندرج در كتاب «نقض»

با توجّه به تعاريف گوناگون فرهنگ و تمدّن و نيز اختلافِ آرا در باره نسبت ميان اين دو مفهوم، به اين تعريف بسنده مى‏شود كه دستاوردهاى معنوى و مادى يك جامعه يا قوم يا ملّت در طول تاريخ آنها، فرهنگ و تمدّن ايشان ناميده مى‏شود كه رابطه بود و نمود با يكديگر دارند و همين مبنا معيار مراجعه به متن نقض خواهد بود.

الف. علم‏دوستى‏

از نخستين مصاديق روشن تعيين‏كننده سطح فرهنگ و تمدّن در ميان هر جامعه، جايگاه علم و دانش در ميان آنهاست.
مفهوم علم‏دوستى، مصاديق فراوانى دارد كه در متن كتاب نقض به بعضى از آن اشاره شده است. آن گاه كه مؤلّف بعض فضائح الروافض از كتاب‏هاى اندك شيعه در سراهاى آنها ياد كرده است، ۱ مؤلّف كتاب نقض در برابر، به فراوانى اين كتاب‏ها در درون و برون سراهاى شيعيان در شهرهاى عراق و خراسان اشاره كرده و وجود آشكار او شناخته شده اين مراكز را آشكارا در همه جا گزارش مى‏كند.

1. وجود فضاهاى علمى‏

عبد الجليل براى ردّ ادعاى تقيه در دعاوى مذهبى - كه از سوى مؤلّف بعض فضائح الروافض ۲ طرح گرديده - ، به وجود ده‏ها كرسى تدريس و منبرهاى علمى در مساجد و مدارس شيعيان اشاره كرده است ۳ كه اين فضاها از تكاپوهاى آشكار علمى شيعيان

1.... هيچ سرايى از سراهاى محقّقان ايشان نيست و الّا از اين كتاب‏ها يكى و دو در آن سراها باشد (نقض، ص‏۱۷).

2.... رافضى را عادت باشد كه چون مذهب وى فراروى وى دارى، انكار كند و تقيه روا دارد (همان، ص ۱۹).

3.... كتب شيعه اصوليه، ظاهر و باهر است و بيرون آن كه در سراهاى ايشان باشد، نسخت‏هاى بسيار در كتب‏خانه‏هاى بلاد اسلام نهاد است... ، به رى در كتب‏خانه صاحبى و به اصفهان در كتب‏خانه بزرگ و به ساوه در كتب‏خانه بوطاهر خاتونى و به همه شهرهاى عراق و خراسان معروف و مشهور ... اين طايفه را در بلاد اسلام و شهرهاى معظم، هزاران كراسى و منابر و مدارس و مساجت است كه در آن تقرير مذهب كنند به ظاهر به حضور ترك و تازى و نوبت‏هاى عقود مجالس ايشان اظهر من الشمس است و آنچه مذهب ايشان باشد در اصول و فروع پوشيده ندارند در گفت و كتب و فتوى ... در معنى تقيه به وقت نزول مضرّت روا دارند و موافق‏اند در اين معنى با ايشان همه عقلا و همه طوايف مسلمانان كه دفع مضرت معلوم و مظنون از نفس واجب باشد (همان، ص ۱۹).

صفحه از 34