گذرى بر ابعاد حيات فرهنگى - تمدّنى شيعيان در تاريخ اسلام، به روايت عبد الجليل رازى در «نقض» - صفحه 19

1. نام مناطق جغرافيايى‏

فرهنگ‏ها و تمدّن‏ها در خلأ شكل نمى‏گيرند؛ علاوه بر وجود گروه يا مردم، نيازمند جغرافيا هم هستند. عبد الجليل به همان شهرها كه مؤلّف اشاره كرده، پرداخته است: قم، ۱ كاشان، ۲آبه، ۳ ورامين، ۴ سارى و اُرَم، ۵ سبزوار ۶ و پويايى و پايايى فرهنگ و تمدّن اسلامى در اين شهرها را از طريق آثار نشان داده است. او از اين آثار، به شكل زير ياد كرده است:
جوامع: در تاريخ اسلام، مساجد، يكى از معتبرترين جلوه‏گاه فرهنگ و تمدّن اسلامى بوده‏اند و توانسته‏اند توان هنرمندان و معماران مسلمان را جلوه‏گر سازند. مساجد دو نوع بوده‏اند: مساجد كوچك كه در محلّه‏ها ساخته مى‏شده‏اند و مساجد جامع كه در مركز شهر و معمولاً در ميان بازار مركزى بنا مى‏شدند. عبد الجليل در اين جا با ذكر دو نوع از جوامع ۷ - كه يكى در بيرون شهر و ديگرى در درون شهر ساخته شده‏اند - ، اهتمام شيعيان را به برپايى يكى از مهم‏ترين مظاهر و جلوه‏گاه‏هاى فرهنگ و تمدّن اسلامى، نشان داده است.
معمارى جوامع: سپس از معمارى مسجدهاى جامع با عبارات كوتاه امّا مهم، ياد كرده است. به نقل عبد الجليل، اين مساجد جامع در شهرهاى شيعى از اين بخش‏ها تشكيل مى‏شده‏اند:
يك. مقصوره‏هاى بازينت؛ دو. منبرهاى متكلّف؛ سه. مناره‏هاى رفيع. ۸ اين گزارش نشان مى‏دهد كه شيعيان، هم به حكم مسلمانى، به ساخت مهم‏ترين و بزرگ‏ترين جلوه‏گاه تمدّن اسلامى توجه داشته‏اند و هم به حكم عقل و

1.همان، ص ۱۹۹.

2.همان، ص‏۲۰۰.

3.همان جا.

4.همان، ص‏۲۰۲.

5.... از جوامع كه .... عراقى كرده است بيرون شهر و آنچه كمال ثابت كرده است در ميان... (همان، ص‏۱۹۴).

6.همان، ص‏۱۹۵.

صفحه از 34