. السيّد الإمام مانگديم الرّضى. ۱
19. الفقيه الحسين الدينآبادىّ.
20. الفقيه القائينىّ.
21. السيّد المنتهى الجرجانى.
22. خواجه امام ابو الفتوح الرازى. ۲
23. السيّد امام شهاب الدين محمّد الكيسكى. ۳
24. امام ضياء الدين ابو الرضا فضل اللَّه بن على الحسنى. ۴
25. امام قطب الدين كاشى.
26. امير شمس الدين آوى. ۵
27. السيّد أبو البركات الحسينى (بمشهد الرّضا).
28. الشيخ الإمام أبو الحسن الفريد.
29. الشيخ أبو الحسين هبة اللَّه الراوندىّ.
30
1.منتجب الدين در الفهرست، او را چنين معرّفى كرده: «السيّد الامام رضى الدين مانگديم بن اسماعيل بن عقيل بن عبد اللَّه بن الحسين بن جعفر بن محمّد بن عبد اللَّه بن محمّد بن الحسن بن الحسين بن علىّ بن الحسين بن علىّ بن أبى طالب - عليهم السّلام - فاضل ثقة» (تعليقات نقض، ج۱، ص۱۳۹).
2.منتجب الدين در باره او چنين گفته: «الشّيخ الامام جمال الدين أبو الفتوح الحسين بن علىّ بن محمّد الخزاعىّ الرازىّ عالم واعظ مفسّر ديّن له تصانيف منها التفسير المسمّى بروض الجنان و روح الجنان فى تفسير القرآن عشرون مجلّدة، و روح الأحباب و روح الألباب فى شرح الشّهاب قرأتهما عليه» (تعليقات نقض، ج۱، ص ۱۵۱).
3.منتجب الدين در ترجمهاش گفته: «السيّد الامام شهاب الدين محمّد بن تاج الدين بن محمّد الحسينىّ الكيسكىّ عالم ورع واعظ» و اين همان عالم است كه مصنّف در آغاز كتاب (ص ۴) از او به اين عنوان نام برده است: «اتّفاق را نسخه اصل به دست سيّد امام شهاب الدين محمّد بن تاج الدين كيسكى افتاد» (تعليقات نقض، ج۱، ص ۱۳۹).
4.عبد الجليل او را از علماى كاشان و در علم و زهد «عديم النظير» (منحصر به فرد) معرفى كرده است (نقض، ص ۱۹۸).
5.او نيز از علماى آوه معرفى شده است (همان، ص۱۹۹).
