دروازه حنظله، دروازه خراسان، دروازه دولاب، در رأس الروده، در رشقان، در زامهران، باب سين يا باب الصين، باب الطبريين، در عابس، در عثاب، در كنده، دروازه كوهكين، باب المدينة يا در شهرستان، در مصلحگاه و دروازه هشام.۱ از اين دروازهها ظاهراً دروازه هشام، مكررِ دروازه خراسان و دروازه رشقان، مكررِ دروازه دولاب است.۲
با وجود ذكر نام بسيارى از اين دروازهها در متون سدههاى نخستين اسلامى و سدههاى معاصر عبد الجليل رازى و پس از آن، تمام اين نامها در كتاب نقض نيامده است و به مناسبت، از برخى از آنها در جايگاه محلاّت و جغرافياى بافت مذهبى ياد شده است، از اين قرار: باطان، ۳ در رشقان،۴ در شهرستان،۵ در عايش،۶ در كنده،۷ در مصلحگاه،۸ دروازه آهنين،۹ جاروب بندان۱۰ و زاد مهران.۱۱
10. جغرافياى تاريخى توابع رى
سرزمين تاريخىِ رى، داراى روستاها و قصبات و شهرهاى متعددى بوده و نام تعداد زيادى از آنها در متون كهن آمده است و اين به علّت موقعيت ممتاز رى به ويژه مركزيت ارتباطى آن است كه در حوادث مهم يا عبور مسافران از اين نواحى، نام آنان ثبت شده است. مرحوم كريمان، 240 ناحيه از اين نواحى را بر شمرده است كه تعدادى از آنها تكرارى اند و در صورت حذف مكرّرات هم شمارشان قابل توجّه است. ۱۲ نكته قابل تذكّر، آن است كه صحّت برخى از تحقيقات و ديدگاههاى مؤلّف
1.همان، ص ۲۳۷ - ۲۶۴.
2.همان، ص ۲۶۴.
3.نقض، ص ۴۳۷.
4.همان جا.
5.همان، ص ۸۲، ۲۷۶، ۴۳۶ و ۴۳۷. در دو صفحه آخر اين محل، با واژه در غايش آمده است.
6.همان، ص ۲۷۸.
7.همان، ص ۳۶ و يازده صفحه ديگر.
8.همان، ص ۳۵.
9.همان، ص ۳۶.
10.همان، ص ۷۴ و پنج صفحه ديگر.
11.ر.ك: رى باستان، ج ۲، ص ۴۷۶ - ۶۴۲.
