عبارت «رضى اللَّه عنه» آورده است كه قزوين، شوم و ملعون قلمداد شده است.۱ علّامه مجلسى، روايتى را از امام موسى كاظم عليه السلام و ايشان از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله نقل كرده است:
قزوين باب من أبواب الجنّة.۲
قزوين، درى از دربهاى بهشت است.
شهرت اين نام و صفت قزوين به گونهاى است كه يكى از تكنگارىهاى مبسوط معاصر در باره قزوين، با نام مينودر نگارش يافته است.۳
در كتاب نقض، نام قزوين، 39 بار آمده است و اغلب آنها در ضمن بيان وقوع حوادث به ويژه تقابل با اسماعيليان از اين شهر ياد شده است و بخشى نيز در مورد وضعيت مذهبى قزوين است. يك مورد هم ماهيت جغرافياىِ انسانى دارد و از القاب و اوصاف قزوين با واژه دار السنّة ياد شده است.
... در دار السنّة كه قزوين است ... .۴
4. جغرافياى مذهبى قزوين تا اواخر سده ششم هجرى
پس از فتح قزوين توسط فاتحان مسلمان، مردم اين شهر نيز مثل بيشتر مناطق جهان اسلام، مذهب سنّى (مذهب خلفا) را پذيرفتند، امّا بعدها مهاجرت سادات به اين شهر و وجود واليان شيعه، موجب گرايش بخشى از جمعيت اين ناحيه به تشيّع گرديد. مستوفى نوشته است:
يكى از مساجد كهن قزوين، «توت بابكنان» است كه اوّلين نماز جمعه قزوين در اسلام در آنجا برگزار شد. اهل شيعه به تصوّر آنكه در عهد بنى اميّه در آن مسجد، امير المؤمنين على بن ابى طالب - كرّم اللَّه وجهه - [را ]لعنت كرده باشند، آن مسجد را دشمن دارند.۵
1.معجم البلدان، ج ۳، ص ۱۱۸.
2.بحار الأنوار، ج ۶۰، ص ۲۲۸.
3.ر.ك: مينودر يا باب الجنّة قزوين، سيّد محمّدعلى گلريز.
4.نقض، ص ۱۰۹. نيز، ر.ك: ص ۱۹۳.
5.تاريخ گزيده، ص ۷۸۲.
