مناظره و وحدت در كتاب «نقض» - صفحه 450

همه مؤمنان بر على عليه السلام و آل على عليه السلام از معصومان، صلوات فرستيم. ۱

5. توجّه به نفس سخن‏

از ديگر اصول در اين زمينه، «توجّه به نفس سخن» است و نه توجّه به گوينده.
امام على عليه السلام مى‏فرمايد:
خذ الحكمة أنّى‏ كانت، فإنّ الحكمة ضالّة كلّ مؤمن. ۲
حكمت را هر جا كه هست، فرا گير كه به راستى، حكمت، گمشده هر مؤمنى است.
در كتاب نقض، بسيار بيش از آن كه مورد توقّع است، به اين مطلب توجّه شده است؛ چرا كه با توجّه به اين كه عبد الجليل قزوينى، شناخت نسبتاً كاملى نسبت به صاحب بعض فضائح الروافض دارد، در هيچ جاى كتاب، اشاره‏اى به اين شخصيت نمى‏كند و نامى از او نمى‏بَرَد؛ بلكه تنها ايرادات و شبهات را مورد توجّه قرار داده و اصلاً از شخص «ابو الحسين بصرى» به عنوان صاحب كتاب نام نمى‏برد. البته جا دارد به اين نكته توجّه كنيم كه بعضى قائل‏اند كه نام نبردن عبد الجليل، به علّت آن است كه خطر و تهديدى متوجّه صاحب اين كتاب نشود؛ امّا به هر حال، نكته‏اى كه قابل ذكر است، اين است كه عبد الجليل قزوينى در ردّ شبهات و اتّهامات، كوچك‏ترين توجّهى به نگارنده آن ندارد و اصل توجّه، معطوف به نفس كلام و اتّهامات و شبهات وارده است و در جهت پاسخ به آنها بر آمده است.

و. «نقض» و اقسام مناظره‏

مناظره و گفتگو، داراى پنج قسم است كه در كتاب نقض، از بعضى از اين انواع استفاده شده است.

1. مناظره برهانى‏

مناظره برهانى، مناظره‏اى است كه مقدّمات استدلال در آن، مقدّمات يقينى (يعنى اوّليات و محسوسات و متواترات) باشد و يا اين كه به مقدّمات يقينى (از قبيل:

1.نقض، ص ۳۳۹ - ۳۴۰.

2.غرر الحكم و درر الكلم، ج ۱، ص ۲۸۷.

صفحه از 456