۴۹۷۷.عنه عليه السلام :غايَةُ اليَقينِ الإخْلاصُ . ^۱

۴۹۷۸.عنه عليه السلام :طُوبى لِمَن أخْلَصَ للّهِ عَمَلَهُ و عِلْمَهُ ، و حُبَّهُ و بُغْضَهُ ، و أخْذَهُ و تَرْكَهُ ، و كَلامَهُ و صَمْتَهُ ، و فِعْلَهُ و قَولَهُ . ^۲

۴۹۷۹.عنه عليه السلام :طُوبى لِمَن أخْلَصَ للّهِ العِبادَةَ و الدُّعاءَ ، و لَم يَشْغَلْ قَلْبَهُ بما تَرى عَيْناهُ ، و لَم يَنْسَ ذِكْرَ اللّهِ بما تَسْمَعُ اُذُناهُ ، و لَم يَحْزَنْ صَدرُهُ بما اُعْطِيَ غَيرُهُ . ^۳

۴۹۸۰.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلامـ في مُناجاتِهِ ـ: و اجْعَلْ جِهادَنا فيكَ ، و هَمَّنا في طاعَتِكَ ، و أخْلِصْ نِيّاتِنا في مُعامَلَتِكَ . ^۴

۴۹۸۱.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :ما أنْعَمَ اللّهُ عزّ و جلّ على عَبدٍ أجَلَّ مِن أنْ لا يَكونَ في قَلبِهِ مَع اللّهِ عزّ و جلّ غَيْرُهُ . ^۵

۴۹۸۲.مصباح الشريعةـ فيما نسبه إلى الإمام الصادق عليه السلام ـ: لا بُدَّ للعَبدِ مِن خالِصِ النِّيَّةِ في كُلِّ حَرَكَةٍ و سُكونٍ ، إذْ لَو لَم يَكُنْ بهذا المَعنى يَكونُ غافِلاً ، و الغافِلونَ قَد وَصَفَهُمُ اللّهُ بقَولِهِ: «اُولئك كَالأنْعامِ بَلْ هُمْ أضَلُّ سَبيلاً»^۶ . ^۷

۴۹۷۷.امام على عليه السلام :غايت يقين، اخلاص است .

۴۹۷۸.امام على عليه السلام :خوشا آن كه عمل و علمش، دوستى و دشمنيش ، انجام دادن و ترك كردنش ، سخن و سكوتش، و كردار و گفتارش فقط براى خدا باشد.

۴۹۷۹.امام على عليه السلام :خوشا آن كه عبادت و دعايش را براى خدا خالص گرداند و آنچه مى بيند، دلش را به خود مشغول نسازد و آنچه مى شنود، او را از ياد خدا غافل نكند و به سبب آنچه به ديگران داده شده، سينه اش را غم و اندوه نگيرد.

۴۹۸۰.امام زين العابدين عليه السلامـ در مناجات ـگفت : جهاد ما را در راه خود قرار ده و كوشش ما را مصروف طاعت خود گردان و در معامله با خودت نيّتهايمان را خالص كن .

۴۹۸۱.امام صادق عليه السلام :خداوند عزّ و جلّ نعمتى بالاتر از اين به بنده اش نداده است كه در قلبش جز خدا نباشد .

۴۹۸۲.مصباح الشريعةـ در آنچه به امام صادق عليه السلام نسبت داده است ـ: بنده بايد در تمام حركات و سكنات خود نيّت خالص داشته باشد ؛ زيرا اگر چنين نباشد، غافل است و غافلان را خداوند چنين وصف كرده است كه «آنان همچون چارپايانند و بلكه گمراهترند» .