۱۷۶.امام صادق عليه السلام :هيچ كس از پيامبر خدا چيزى از دنيا نمى خواست ، مگر آن كه به او عطا مى كرد . زنى فرزندش را نزد وى فرستاد و گفت : نزد او برو و از او چيزى بخواه . اگر به تو فرمود : چيزى در بساط نداريم ، بگو : همان پيراهنت را به من بده.
پيامبر صلى الله عليه و آله پيراهن خود را در آورد و به آن پسر داد . پس خداوند ـ تبارك و تعالى ـ او را ادب ميانه روى آموخت و فرمود : «و دستت را به گردنت زنجير مكن و زيادى [هم ]گشاده دستى منما، كه ملامت شده و حسرت زده بر جاى مى مانى» .

۱۷۷.فقه الرضا عليه السلام :روايت مى كنم كه جبرئيل عليه السلام به نزد پيامبر خدا فرستاده شد و گفت : اى پيامبر خدا! خداوند عز و جل تو را سلام مى رسانَد و به تو مى فرمايد : «بخوان : به نام خداى مهرگسترِ مهربان . «هرگز به سوى آنچه اصنافى از ايشان را از آن برخوردار كرده ايم ، چشم مدوز» » تا آخر آيه .
پس پيامبر صلى الله عليه و آله به جارْ زننده اى فرمود تا جار بزند كه : «هر كس به ادب خدا آراسته نگردد ، جانش از حسرت هاى دنيايى متلاشى مى شود» .