وُدًّ»، ¹_ که در تفسیر ثعلبی، ² تفسیر قرطبی، ³ شواهد التنزیل، ⁴ ینابیع الموده، ⁵ الدر المنثور، ⁶ مناقب خوارزمی ⁷ و.‏‏.. آمده است که این آیه در بار‏‏ه امیرمؤمنان علی علیه السلام است _ هیچ اشاره‌ای به این روایات نکرده، بلکه در مقابل، یک روایت آورده است که مراد عبدالرحمان بن عوف است. ⁸
در بار‏‏ه آیه «وَ إِنْ تَظاهَرا عَلَیْهِ فَإِنَّ اللهَ هُوَ مَوْلاهُ وَ جِبْریلُ وَ صالِحُ الْمُؤْمِنینَ»، ⁹ در کتبی چون شواهد التنزیل، ¹⁰ تفسیر ثعلبی، ¹¹ تفسیر قرطبی، ¹² الدر المنثور، ¹³ تاریخ ابن عساکر ¹⁴ و مطالب السؤول ¹⁵ آمده است که مراد از صالح المؤمنین، علی علیه السلام است، ولی طبری بدون اشاره‌ به این نکته، روایاتی می‌آورد که مراد ابوبکر و عمر است. ¹⁶ روشن است که این موارد با تشکیل خانواده و کنار هم نهادن و مقایسه و تطبیق آنها با یکدیگر قابل شناسایی ‏‏است.
احتمال این که امثال طبری از این گونه روایات بی‌خبر بوده‌اند، پذیرفتنی نیست؛ زیرا که وی در باب حدیث غدیر، کتاب جداگانه می‌نویسد و اسناد آن را بر می‌شمرد، ¹⁷ ولی در تفسیرش، ذیل آیات مرتبط با غدیر هیچ اشاره‌ای به مسأله غدیر نمی‌کند. ¹⁸ همچنین حدیث طیر مشویّ (مرغ بریان شده) را در یک جلد کتاب مستقل می‌آورد، ¹⁹ ولی در