امام سجاد علیه السلام فرمود:
اگر همه موجودات و انسان‏‏ها، از شرق تا غرب جهان بمیرند و من تنها بمانم، مادامی كه كه قرآن با من باشد، هیچ گونه وحشتی نخواهم داشت^۱.
این موضوع جلوه عینی همان سخنی است كه حضرت علی علیه السلام فرمود:
كسی كه با تلاوت قرآن انس و الفت گرفت، از جدایی دیگران به وحشت نمی‌افتد^۲.
ابن الصباغ مكی مالكی، به نقل از علی بن احمد واحدی، در تفسیر خود آورده است که مردی وارد مسجد رسول الله شده و ملاحظه کرد که شخصی مشغول نقل حدیث از پیامبر است. مردم اطراف او را گرفته، به سخنانش گوش می‌دادند. از او پرسید: مراد از شاهد و مشهود _ در آیه شریفه سوره بروج _ چیست؟ پاسخ داد: «‏‏ شاهد» ‏‏روز جمعه و «‏‏مشهود»‏‏، روز عرفه است. از او گذشته، با دیگری _ که او نیز به نقل حدیث پرداخته بود _ سؤال خود را تکرار کرده از او پرسید که: مراد از شاهد و مشهود چیست؟ وی پاسخ داد: «‏‏شاهد»‏‏ روز جمعه است و اما مشهود، روز عید قربان است. از کنار آن دو نفر گذشته، گذرش به نوجوانی خوب روی افتاد که او نیز در مسجد، کلاس درس تشکیل داده بود. پس از او در باره شاهد و مشهود پرسید. وی در پاسخ گفت: شاهد، حضرت محمد صلی الله علیه وآله است و اما مشهود، روز قیامت است. آن گاه برای گفته خود، این چنین استدلال کرد: آیا سخن پروردگار را نشنیده‌ای که می‌فرماید:
یا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أَرْسَلْناکَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذیراًً^۳ای پیامبر، ما تو را به عنوان شاهد و بشارت دهنده و بیم دهنده فرستادیم.
ذلِکَ یَوْمٌ مَجْمُوعٌ لَهُ النَّاسُ وَ ذلِکَ یَوْمٌ مَشْهُودٌ^۴روز قیامت روزی است که همه مردم برای آن جمع می‌شوند و آن روز، روزی است که مشهود همگان است.
راوی گوید: سپس از نام شخص اول پرسید،