نقدي بر مقاله (دروغ پردازان در حوزه حديث شيعه) - صفحه 121

تواضع خردمند انه ايشان، حقير را بر آن داشت كه ـ با بضاعت اندك ـ دليرى كرده، نكاتى چند را يادآور شوم:
1ـ ايشان در معرّفى «أبان بن أبى عيّاش» به عنوان يكى از دروغ پردازان در حوزه حديث شيعه، مى گويد: او متّهم است كه كتاب «سليم بن قيس» را جعل كرده است.
مى گويم: اوّلاً ، به صرف يك اتّهام، متّهمى را دروغ پرداز شمردن، جدّاً مشكل است.
ثانياً، درباره كتاب «سليم بن قيس»، همان گونه كه شخص نويسنده نيز در پاورقى صفحه 159(شماره3) بيان داشته اند، دو نظريه متفاوت وجود دارد، و ترجيح يكى بر ديگرى دليل مى خواهد.
ثالثاً، ابن غضائرى(ره) كه فرموده: «اصحاب ما وضع كتاب سليم بن قيس را به أبان نسبت داده اند»، نسبت دهنده را مشخّص نكرده است. ۱
رابعاً، نويسنده محترم، خود در صفحه 162 (در پاورقى25) مى گويد: «در مورد ابن غضائرى و كتاب او، سخن بسيار است، و لذا ما هر جا كه كلام او را نقل مى كنيم به عنوان مؤيّد ـ نه دليل ـ است». و در اينجا تنها دليل، سخن ابن غضائرى است!
خامساً، شيخ مفيد (ره) نيز كه كتاب سليم را غير موثّق دانسته، فرموده است: « در اين كتاب، تخليط و تدليس شده و شخص متديّن را سزاوار آن است كه از عمل كردن به همه آن اجتناب نمايد، و بر كلّ آن اعتماد نكند، و احاديث آن را بر علما عرضه دارد تا او را بر صحيح و فاسدش آگاه نمايند». ۲
سادساً، مرحوم آية اللّه العظمى خويى مى فرمايد: «وجود يكى دو مورد از امور باطله در يك كتاب، دليل جعلى بودن آن نخواهد بود. زيرا، چنين مواردى در بيشتر كتابها يافت مى شود؛ حتى در كتاب كافى كه از بهترين و استوارترين كتابهاى حديث است». ۳
بنابراين، چون همه كتاب «سليم بن قيس»

1.مراجعه كنيد: معجم رجال الحديث، چاپ اوّل، ج۱، ص ۱۸، شماره ۲۳.

2.همان، ج ۸ ، ص ۲۲۱، شماره ۵۳۹۲، به نقل از تصحيح الاعتقاد شيخ مفيد(ره).

3.همان، ص ۲۲۷.

صفحه از 124