ویژه است كه در دیگر دانشكدههای همسو وجود ندارد؛ به عنوان نمونه، رشته آموزشهای بین المللی، ادیان جهانی و تربیت مبلّغ دینی ویژه مراكز خاصی نظیر زندان‌ها، دارالایتام و بیمارستان‌ها. پرفسور علی ییلماز همچنین بیان داشت كه در دانشكده الهیات آنكارا پنجاه پرفسور حضور دارند و در سه سطح كارشناسی، ارشد و دكتری تدریس میكنند.
در ادامه، سؤالات متعددی را اساتید آنكارا مطرح ساختند؛ به عنوان نمونه، در باره اعتقادات دینی ابن سروش! (دکتر سروش دباغ، پسر آقای دكتر عبدالكریم سروش)، رابطه حكومت و مرجعیت، رابطه حوزهها با حكومت و مرجعیت، رابطه دانشكدههای علوم اسلامی با حكومت و مرجعیت در ایران، مباحث مورد اختلاف شیعه و سنی، سؤالاتی از برخی كتابهای شیعه و... پرسشهایی را مطرح ساختند كه بیش از یكساعت بحثها در این زمینهها ادامه یافت. همچنین دكتر بنیامین ارول، به طور مفصل، از كتاب حدیثیاش _ كه مطابق با نیاز جامعه امروزی است _ سخن گفت. او به سفر دو سال قبلش به ایران و بازدید از دارالحدیث اشاره كرد و گفت اثرش به كتاب میزان الحكمه بسیار شبیه است و عجیب آن که من پیش از این سفر كارهای تألیف كتاب را انجام داده بودم و حتی نام آن را «الحِكَم » گذاشته بودم و در این سفر مشابهتهای این دو اثر مرا شگفت زده كرد.
مولف كتاب الحِكَم، در ادامه، بیان داشت كه كتابش دارای ششصد باب و 3۵0 مقاله بوده و در هفت بخش از احادیث و متون دینی اخذ شده و در تمام آنها نیازهای امروزی لحاظ شده است. این كتاب _ كه به زودی منتشر خواهد شد _ دارای 1۵200 صفحه است و شیوه كار و بخشی از مباحث آن در سایتی با عنوان«الحِكَم» قابل دسترسی است.
وی در پاسخ به چرایی عدم استفادهاش از منابع شیعی بیان داشت که من از بسیاری از منابع شیعی بهره بردهام، ولی در كتاب از آنها نام نبرده‌ام و قبول كنید كه در جامعه اهل سنت استفاده از منابع حدیثی شیعه به صورت مستقیم دشوار و جداً صعب است.
در پایان این جلسه، دو طرف آمادگی خود را برای تبادل استاد در دانشكدههای متبوعشان اعلام كردند و نماینده رایزن فرهنگی ایران در فراهم سازی مقدمات آن اعلام آمادگی كرد.
در این جلسه _ كه دو ساعت به طول انجامید _ مباحثات خوبی بین دو طرف صورت پذیرفت. جلسه ساعت هفده پایان یافت و اساتید دانشگاه برای اقامه نماز جماعت مغرب و عشا عازم مسجد جامع آنكارا، موسوم به «مسجد كجاتپه» شدند.
