ساعت از 22 گذشته بود و تمام شرکت کنندگان در جمخانه رفته بودند. سؤالات بسیاری باقی ماند، ولی جلسه بیش از این گنجایش نداشت. ناکی اوسن _ که معتقد بود مهمان برایشان جایگاه امام علی یا حضرت خضر را دارد _ اصرار داشت که بیشتر در خدمت گروه باشد، ولی جمع اساتید نیز باید نیمه شب استانبول را به مقصد آنکارا جهت شرکت در جلسه دانشکده الهیات ترک میکردند. از این رو، جلسه پایان یافت.
علاقه‌مندی به اهل بیت علیهم السلام، عدم آگاهی از مباحث شریعت، فقدان رهبری دینی، و عدم دسترسی به یک کتاب دینی وظیفه عالمان شیعی را در تبلیغ دین در این جماعت سنگین میساخت.
علویان در جمخانههایشان اطعامهای گستردهای را با عنوان احسان در طول سال دایر میکنند. علویان تركیه مجلهای خبری با عنوان دُرنا (Turna) دارند که خبرهای مربوط به جمخانهها و گروههای مختلف ایشان را پوشش میدهد.
ب _ 2) موزهها و جاذبه‌های گردشگری
فیروزه ایران (كنسولگری) (17/11/1390)
ساختمان كنسولگری ایران یكی از آثار تاریخی شهر استانبول است كه قدمت آن به بیش از یكصد و پنجاه سال قبل باز میگردد. این بنا تا سال 1308شمسی سفارت و پس از آن كه پایتخت به آنكارا منتقل شد، تبدیل به كنسولگری گردید. پیشینه بنای ساختمان به چهارمین دوره نمایندگی سیاسی ایران در تركیه به سال 127۵ق، باز میگردد. در آن دوران، حاج میرزا حسین خان مشیر الدوله، معروف به سپهسالار اعظم، بانی مسجد و مدرسه سپهسالار (شهید مطهری كنونی) تهران، به عنوان وزیر مختار تعیین و در سال 128۵ق، در زمان نامبرده سفارت ایران در دربار عثمانی به درجه سفارت كبرا ارتقا یافت و خود ایشان به عنوان اولین سفیر كبیر ایران در دربار عثمانی تعیین و تا سال 1288ق، _ كه صدر اعظم شد _ در این سمت باقی ماند.
از آنجا كه مكان سفارت‌خانه ایران به صورت استیجاری بود، مشیرالدوله در پنجم ربیع الاول 1282ق، در عریضهای به ناصرالدین شاه، ضمن بیان مشكلات، درخواست زمین را برای سفارت خانه بیان داشت. سپهسالار، پس از صدور فرمان شاه در اول ربیع الاول 1283ق، زمین كنونی در 2830 زرع مربع را در بهترین و مرغوبترین نقاط استانبول، مشرف به منطقه تاریخی و بسیار مهم باب عالی (منطقه حكومتی شامل ساختمان نخست وزیری و تمام وزارتخانهها) به مبلغ 73۵8 تومان خریداری نمود. این زمین مزبور متعلق به یكی از پاشاهای عثمانی بود و وقتی آن را به
